Wat is ter plaatse:
Ter plekke is een locutie van Latijnse oorsprong die betekent: ‘Op zijn plaats’, ‘op zijn plaats’, ‘op de grond’.
Het wordt meestal gebruikt om te verwijzen naar iets dat wordt waargenomen, gevonden of uitgevoerd op de plaats waar het is of waar het vandaan komt.
Zo is bijvoorbeeld in de criminologie a onderzoek ter plaatse zou er een zijn die plaatsvindt op de plaats delict, terwijl in de administratie a auditie ter plaatse het zou degene zijn die plaatsvindt in de instelling of het orgaan dat wordt gecontroleerd.
Ter plekke Y ex situ
Ter plekke Y ex situ het zijn antoniemen. Ter plekke betekent 'op de juiste plaats', terwijl ex situ het betekent 'niet op zijn plaats'. Op wetenschappelijk gebied kunnen deze concepten bijvoorbeeld worden toegepast om methoden of technieken te differentiëren waarvan de waarnemingen worden gedaan op de plaats waar het object van studie zich bevindt, in zijn natuurlijke omstandigheden (ter plaatse), of eruit (ex situ), meestal in een laboratorium met kunstmatige omstandigheden en een gecontroleerde omgeving.
Ter plekke in de geneeskunde
in de geneeskunde, ter plaatse betekent letterlijk 'op hun eigen plek'. In die zin, bijvoorbeeld als we het hebben over een carcinoom ter plaatse, dit betekent dat het een kanker is die niet is uitgezaaid en daarom geen nabijgelegen weefsels is binnengedrongen.
Ter plekke in paleontologie
Op het gebied van paleontologie is de uitdrukking ter plaatse Het wordt gebruikt om de positie aan te geven van een fossiel dat zich in een stratigrafische positie bevindt, dat wil zeggen in het sedimentair gesteente van een terrein. In die zin is het tegengesteld aan de locatie ex situ, volgens welke het fossiel nogal verplaatst is van zijn oorspronkelijke locatie.
Ter plekke in civiele techniek
Op het gebied van civiele techniek wordt gezegd dat een operatie of werk is ter plaatse wanneer het op de bouwplaats zelf plaatsvindt.
Behoud ter plaatse
Toegepast op de ecologie, het behoud ter plaatse, wat letterlijk 'instandhouding ter plaatse' betekent, is een concept dat verwijst naar de bescherming, verdediging en vrijwaring, binnen de natuurlijke habitat zelf, van een soort - of het nu een dier of een plant is - die met uitsterven wordt bedreigd.
