Wat is imitatie:
Imitatie is kopieer of reproduceer iets dat al bestaat.
Het nabootsen van een object wordt over het algemeen geassocieerd met plagiaat, namaak of piraterij waarbij de originele producten intellectueel eigendom hebben en het nabootsen of kopiëren voor commercieel gebruik strafbaar is.
De imitatie van een object kan ook verwijzen naar de poging om een product na te maken met een ander soort materiaal, zoals bijvoorbeeld de imitatie van edelstenen of dierenhuiden die ook wel synthetisch worden genoemd.
Imitatie bij mensen wordt beschouwd als een van de eerste leermiddelen. Naarmate de persoon groeit, ontwikkelt hij zijn eigen persoonlijkheid, ongeacht de noodzaak om te imiteren.
Soorten imitatie
In de onderwijspsychologie wordt imitatie beschouwd als een instinct dat alle levende wezens bezitten om te overleven. Bij mensen wordt imitatie weerspiegeld in sociaal gedrag dat ons helpt om banden te creëren en te integreren in een groep.
Imitatie, ook wel spiegelgedrag genoemd, is een aanpassingstechniek die we leren vanaf het moment dat we geboren worden. Imitatie bij kinderen kan worden onderscheiden in de volgende soorten imitatie:
- Imitatie van gezichtsbewegingen: verwijst naar gezichtsuitdrukkingen die verband houden met empathie, zoals besmetting door geeuwen.
- Vocale imitatie: omvat de manieren van spreken en tonen van stem
- Imitatie van lichaamsbewegingen: Omvat bijvoorbeeld gebaren of manieren van lopen.
- Imitatie van acties op objecten: Deze categorie verwijst naar het leren van handelingen waarbij gebruik wordt gemaakt van voorwerpen, zoals manieren om met mes en vork te eten of manieren om met een potlood te schrijven.
artistieke imitatie
In de filosofie is het concept van imitatie in de kunst altijd aanwezig geweest, ondanks het feit dat de uitgangspunten door de geschiedenis heen zijn veranderd. Het Griekse woord mimesis, wat op navolging duidt, verwijst in de kunst vooral naar navolging.
Zowel Plato als zijn discipel Aristoteles definieerden kunst als de imitatie van een interne realiteit die aanwezig is in de natuur, of het nu in de vorm van beeldhouwkunst, toneelstukken of poëzie is. Aristoteles voegt eraan toe dat de imitatie van de werkelijkheid in de kunst noodzakelijk is, maar het is aan de kunstenaar wat de essentiële kenmerken zijn die hij benadrukt of denigreert met zijn persoonlijke aanraking.
De artistieke imitatie wordt niet beschouwd als een kopie, maar als de manier waarop de kunstenaar de essentie van de werkelijkheid getrouw weet vast te leggen.
