Betekenis van kennis (wat is, concept en definitie)

Wat is kennis:

Kennis is de actie en het effect van weten, dat wil zeggen van het verwerven van waardevolle informatie om de werkelijkheid te begrijpen door middel van rede, begrip en intelligentie. Het verwijst dan naar wat het resultaat is van een leerproces.

Kennis kan op verschillende manieren worden aangeduid. In de meest algemene zin verwijst het woord kennis naar de verzamelde informatie over een bepaald onderwerp of onderwerp. In meer specifieke zin wordt kennis gedefinieerd als het geheel van bekwaamheden, vaardigheden, mentale processen en informatie die het individu verwerft en waarvan de functie is om hem te helpen de werkelijkheid te interpreteren, problemen op te lossen en zijn gedrag te sturen.

Het woord kennis komt uit het Latijn ik zal het weten, gevormd door het voorvoegsel met, wat 'alle' of 'samen' betekent, en het woord gnoscere.

Als fenomeen wordt kennis al sinds de klassieke oudheid bestudeerd en het is een belangrijk gebied binnen filosofische, psychologische en wetenschappelijke studies in het algemeen.

Kenmerken en eigenschappen van kennis

  • Kennis is altijd cultureel, dat wil zeggen, het vormt cultuur.
  • Kennis kan meestal via taal worden uitgedrukt en overgedragen.
  • In die zin is kennis gecodificeerd, dat wil zeggen dat het een code of taal nodig heeft voor zijn communicatie.
  • Het stuurt de denk-, gedrags- en besluitvormingsprocessen van mensen.
  • Het is een complex fenomeen dat wordt bepaald door biologische, psychologische en sociale variabelen.

Hoe wordt kennis verworven?

Kennis wordt vanaf de vroege kinderjaren opgebouwd en begeleidt het ontwikkelingsproces van de persoon, en beïnvloedt hun gedrag en het vermogen om problemen op te lossen. Kennis ontstaat door zintuiglijke waarneming, van waaruit het begrip bereikt, en van daaruit gaat het over naar het rationele proces van analyse en informatiecodering.

We moeten echter zeggen dat het proces van het construeren van kennis buitengewoon complex is en veel variabelen omvat, daarom zijn er verschillende scholen die zich toeleggen op het formuleren van een kennis theorie. Enkele van de auteurs die dit fenomeen in onze tijd hebben bestudeerd, zijn Jean Piaget, via zijn theorie van cognitieve ontwikkeling, en Lev Vygotsky, via zijn sociaal-culturele theorie.

Het wordt erkend dat de volgende elementaire wegen voor het verwerven van kennis kunnen worden herkend bij een algemene lezing. Laten we kijken.

  1. De Autoriteit: gezagsdragers zijn een element voor de overdracht van kennis, omdat ze een blijk van vertrouwen genereren in de sociale groep. Het geldt van ouders op kinderen, van leraren op leerlingen, of van specialisten voor een nieuwsgierig publiek.
  2. De traditie: kennis wordt van generatie op generatie overgedragen en op deze manier in de traditie geconsolideerd. Zo verwerven de individuen van een bepaalde sociale groep kennis door middel van traditionele sociale praktijken.
  3. De intuïtie: het is een soort onmiddellijk begrip van een opkomend probleem, waardoor u op de juiste manier kunt beslissen.
  4. De ervaring: als het onderwerp ervaring opdoet, registreert en leert nieuwe informatie die hem in staat stelt om soortgelijke situaties in de toekomst het hoofd te bieden.
  5. Wetenschappelijk onderzoek: het systematisch, gestructureerd en methodisch verwerven van informatie, dat wil zeggen vanuit een wetenschappelijke methode, is een vorm van kennisverwerving.
  • Sociaal-culturele theorie.
  • Abstractie.

Soorten kennis

In algemene termen kan worden gezegd dat er twee hoofdtypen kennis zijn: kennis a priori en kennis achteraf.

  • Kennis a priori: kennis kan zijn a priori wanneer het gebaseerd is op het proces van persoonlijke rede of introspectie dat moet worden geformuleerd, zonder dat dit in ervaring is geverifieerd.
  • Kennis achteraf: we spreken van a posteriori kennis wanneer deze voortkomt uit een ervaring, en diezelfde ervaring wordt een validatie van leren.

Je kunt echter ook over andere soorten kennis praten volgens de leermethode of het kennisgebied. Laten we eens kijken naar enkele gevallen.

Filosofische kennis

Filosofische kennis wordt verkregen door speculatieve reflectie op de werkelijkheid en dialoog, en is gericht op het begrijpen van het zijn en zijn van het subject. Men kan zeggen dat het rationeel, analytisch, totaliserend, kritisch en historisch is.

Empirische kennis

Empirische kennis is dat wat wordt verkregen door de eigen tastbare ervaring, hoewel het geen studiemethode impliceert, maar eerder bewustzijn van de volgorde van wat is geleefd of ervaren. Hoewel het voortkomt uit concrete ervaring, wordt het gewijzigd door het universum van culturele waarden van het onderwerp.

Wetenschappelijke kennis

Wetenschappelijke kennis is datgene wat wordt verkregen door het geplande ontwerp van een onderzoek, wat een systematisch en methodisch proces impliceert. Wetenschappelijke kennis is controleerbaar en aantoonbaar. Tegelijkertijd wil het kritisch, rationeel, universeel en objectief zijn.

theologische kennis

Theologische kennis is gebaseerd op de acceptatie van een reeks waarden en overtuigingen die zijn afgeleid van een spirituele openbaring. In die zin heeft het een symbolisch karakter, aangezien de constructieprocessen van About-Meaning.com erin werken door middel van symbolen.

U zal helpen de ontwikkeling van de site, het delen van de pagina met je vrienden

wave wave wave wave wave