Wat is Zelote:
De voorwaarde ijveraar komt uit kerkelijk Latijn zelōtes, en dit van het Griekse ζηλωτής (zelotai), wat betekent het sektarisch. in het Aramees qanayya, dat afkomstig is van het Hebreeuwse קנא (qanaim), Middelen bewaker, dat wil zeggen, jaloers zijn.
De ijveraar was een persoon die behoorde tot een groep of een religieuze sekte van het Joodse volk, gesticht door Judas de Galileeër in de 1e eeuw, gekenmerkt door de ijver voor Jehovah of Jahweh, de starheid, de radicaliteit en de heftigheid van hun religieus fundamentalisme, door te doen alsof , zelfs door geweld, dat het Joodse volk terugkeert naar de zuivere Mozaïsche wet (van Mozes) om de wil van God te vervullen en ook een volledige nationale onafhankelijkheid (Judea) van de Romeinen te verkrijgen.
Deze politieke beweging van Zelot zou in 6 na Christus zijn begonnen. waar een opstand plaatsvond onder leiding van Simon de Galileeër vanwege een door Rome opgelegde volkstelling. Gedurende enkele jaren bereidde deze beweging zich voor om een gewapende en georganiseerde groep te zijn. Zo namen ze de controle over Jeruzalem in de "Grote Joodse Opstand" van 66-73 na Christus. totdat de stad werd heroverd door de Romeinen en ze de tempel verwoestten. Het laatste toevluchtsoord voor Zeloten was in het fort van Masada, en in 76 n.Chr na de zelfmoord van zijn verdedigers, heroverden de Romeinen het.
Onder de discipelen van Jezus van Nazareth bevond zich een ijveraar, bijvoorbeeld Simon de Kanaäniet, ook wel de Zeloot genoemd, en de mogelijk huurmoordenaar (een deel van de ijveraars) Judas Iskariot, die een triomfantelijke, gewelddadige en revolutionaire Messias wilde. Jezus zegevierde niet met geweld, in feite verwierp hij het, hij was een geestelijk leider en geen aardse leider zoals velen dachten dat de Messias zou moeten zijn, hij nam zelfs als een van zijn discipelen een medewerker uit Rome op, Matthew de tollenaar, een verzamelaar van belastingen.
