Wat niet alles is dat blinkt is goud:
"Alles wat blinkt is geen goud" is een populair gezegde dat ons uitnodigt om schijn te wantrouwen en in plaats daarvan de inhoud van mensen en de wereld om ons heen te waarderen.
Volgens het spreekwoord wordt het goede als kwaliteit niet gevonden in het uiterlijk, maar in de aard van de dingen of in de substantie van mensen.
Daarom nodigt het gezegde ons uit tot een aandachtige en waakzame houding, die in staat is waar te nemen wat er achter de schijn schuilgaat.
Door schijn kan het gezegde niet alleen verwijzen naar het fysieke aspect. Ook tot vleiende woorden, tot populistische toespraken, tot zorgvuldige producties, etc.
Het gezegde gebruikt het beeld van goud als een metafoor voor goed of goed, omdat het wordt beschouwd als een kostbaar en waardevol metaal waaraan de kwaliteit van glans wordt toegeschreven, naast vele andere eigenschappen.
Deze fonkeling of fonkelingseigenschap is echter niet uniek voor goud, maar veel lagere kwaliteit en waardeloze metalen kunnen het hebben.
Uit dit beeld wordt geconcludeerd dat, net zoals in de materiële wereld nietsvermoedende mensen worden opgelicht of opgelicht met imitaties van goud, zo kan het in het leven gebeuren met betrekking tot menselijke relaties en de omstandigheden waarin we leven.
Sommige varianten of equivalente zinnen van deze verklaring kunnen de volgende zijn: "niet alles wat blinkt is goud"; "Alles wat blinkt is niet goud, noch alles wat meel wit maakt" of "Niet al het bos is oregano".
- Bevrijd me van het kalme water, dat ik mezelf bevrijd van de dapperen.
- Gezegden over vriendschap.
