Wat is christendom:
Het christendom is een van de drie monotheïstische religies die tegenwoordig in de wereld bestaan. Het is gebaseerd op de leer van Jezus van Nazareth, ook wel Jezus Christus genoemd, die wordt beschouwd als de messias die in het Oude Testament, dat wil zeggen in de joodse religieuze traditie, wordt aangekondigd.
Het christendom is momenteel een van de meest wijdverbreide religies ter wereld. In 2015 had het meer dan twee miljard volgers.
De belangrijkste kerken en christelijke trends zijn onderverdeeld in:
- de rooms-katholieke kerk of het katholicisme;
- de orthodoxe kerk of oosterse kerk;
- de Anglicaanse Kerk of Anglicanisme;
- Protestanten of Protestantisme:
- lutheranen,
- presbyterianen,
- Calvinisten,
- Vrije evangelicalen en anderen.
Zie ook Kenmerken van het christendom.
Geschiedenis en oorsprong van het christendom
Het christendom als doctrine is gebaseerd op het leven en de leringen van Jezus van Nazareth, die wordt beschouwd als de messias, redder en Zoon van God de Vader.
Het christendom heeft als heilig boek de Bijbel, samengesteld uit de Oude Testament, die de boeken van de joodse religieuze traditie samenbrengt, en de Nieuwe Testament, die het leven en de leer van Jezus, de daden van de apostelen en de pastorale brieven van de eerste christenen bevat. De leringen van het Nieuwe Testament zijn bijna uniek voor de christelijke religie.
Men kan zeggen dat het christendom zich als religie begint te structureren vanaf de dood en opstanding van Jezus, wanneer de apostelen zich bewust worden van de ontvangen leringen en besluiten het evangelie op een georganiseerde manier te verkondigen.
- Oude Testament.
- Nieuwe Testament.
Officialisering van de christelijke religie
Net als het jodendom was het monotheïstische karakter van het christendom onverdraagzaam tegenover het Romeinse heidendom, maar in tegenstelling tot de joodse religie was het christendom bezig met bekering, waardoor het het doelwit werd van bloedige vervolging door het rijk. Deze periode staat bekend als vroege christendom of vroege christendom.
De aanhankelijkheid aan de nieuwe religie nam echter toe totdat deze niet meer te onderdrukken was. In 313 n.Chr. vaardigde keizer Constantijn I de edict van Milaan, waarin de vrijheid van aanbidding werd gevestigd, die een einde maakte aan de vervolgingen tegen christenen en de toetreding van het christendom tot het Byzantijnse hof.
De toetreding van het christendom tot het hof impliceerde de noodzaak om de doctrine te verenigen, een taak die werd ondernomen door middel van een reeks concilies. De opstanding van Jezus en zijn goddelijkheid zal dus een van de punten zijn die door de autoriteiten worden besproken.
Het zal met hem zijn edict van Thessaloniki afgekondigd door Theodosius in 380 na Christus dat het christendom formeel is gevestigd als de officiële religie van het Romeinse rijk.
Christelijke kerkraden
De geboorte van het christendom leidde tot verschillende stromingen voor de interpretatie van de geboorte, het leven en de dood van Jezus. Deze gaven aanleiding tot talrijke concilies, zelfs vóór de officiële invoering van het christendom als een religie van het Romeinse rijk.
Na de intrede van het christendom in het Byzantijnse hof, Raad van Nicea, de eerste gevierd door Constantijn. Het werd gemaakt in het jaar 325 a. van C. en van hem ontstond de oproep geloofsbelijdenis van Nicea.
Naast Raad van Constantinopel In 381 v.Chr. werden de dubbele goddelijke en menselijke natuur van Jezus en het bestaan van de Drie-eenheid vastgesteld als een dogma, waarin de gemeenschap van God de Vader, God de Zoon en de Heilige Geest werd uitgeroepen.
Met deze resolutie wordt de Athanasiaanse geloofsbelijdenis goedgekeurd en wordt het Arianisme veroordeeld wegens ketterij, aangezien Arius (256-336) en zijn volgelingen, ondanks het feit dat ze in Jezus als messias geloofden, bevestigden dat Jezus en God niet vergelijkbaar waren, en daarmee het concept van de Drie-eenheid uitdaagden.
Vele andere gemeenten volgden deze. Maar in dat proces van bijna duizend jaar raakte het christendom verdeeld als gevolg van dogmatische meningsverschillen.
Eerste schisma van de christelijke kerk
De eerste officiële scheiding van de christelijke kerk vindt plaats in het jaar 1054, wanneer Leo IX en Miguel Cerulio, vertegenwoordiger van de oosterse kerk, in conflict komen over de definitie van bevoegdheden die al op tafel lag.
De zee in Constantinopel veroorzaakt het schisma van 1054 waarin alle kerken die onder de jurisdictie van Rome vallen, zich ervan afscheiden en zich verdelen in de Rooms-Katholieke Apostolische Kerk en de Orthodoxe Kerk.
- patristiek.
- Katholieke kerk.
- Orthodoxe kerk.
- Anglicaanse Kerk.
Kenmerken van het christendom
- Het christendom wordt geboren met Jezus Christus als zijn messias.
- Het heilige boek van het christendom is de Bijbel. De auteurs schreven geïnspireerd door God, daarom noemen ze het "het woord van God".
- De drie belangrijkste stromingen van het christendom zijn het katholicisme, de orthodoxie en het protestantisme.
- Christenen geloven in één enkele God verdeeld in drie personen, die zij de Heilige Drie-eenheid noemen, die bestaat uit de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
- Jezus Christus, de tweede persoon van de Drie-eenheid, is geboren uit de Maagd Maria.
- De missie van Jezus op aarde is de verzoening tussen mens en God.
- De volgelingen van Jezus in het leven worden apostelen genoemd. Er wordt gezegd dat Jezus 12 apostelen in de buurt had.
- Christenen geloven dat Jezus met zijn dood aan het kruis verzoening heeft gedaan voor de erfzonde die hij van Adam had geërfd en dus voor alle zonden.
- Het christendom stelt geloof voor in het eeuwige leven en de opstanding van de doden.
- Het christendom gelooft in het Laatste Oordeel.
- De rituelen van het christendom worden sacramenten genoemd en deze variëren afhankelijk van de denominatie van het christendom.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in het lezen van:
- Heidendom.
- Oorspronkelijke zonde.
