Wat is bestuiving:
Bestuiving is de stuifmeel transport van de planten van de meeldraden (mannelijke organen van de bloemen die de stuifmeelkorrels vormen) naar het receptieve deel van de bloemen, plaats waar de eitjes van de bloem ontkiemen en bevruchten, waardoor de productie van zaden en vruchten mogelijk wordt.
Bestuiving vindt plaats dankzij middelen buiten de bloemen. Bloemen die geen onderscheid maken tussen bestuivingsmiddelen worden genoemd generalistische bloemen, in plaats daarvan zijn er gespecialiseerde bloemen die alleen door een bepaalde soort kan worden bestoven vanwege de evolutie van de morfologie van zowel de bloem als het dier of insect.
Het transport van stuifmeel van de meeldraden naar het stigma, het bovenste deel van de stamper dat bestemd is om stuifmeel te ontvangen, wordt uitgevoerd door verschillende middelen die bestuivingsvectoren worden genoemd.
de soorten bestuivingsvectoren ze kunnen worden onderverdeeld in:
Biotische bestuivingsvectoren
Tot de biotische bestuivingsmiddelen of vectoren behoren dieren en insecten in het algemeen. Planten die dieren nodig hebben voor bestuiving worden zoöfiele planten genoemd. Biotische vectoren kunnen in vier groepen worden ingedeeld:
- Hymenopteranen: hommels, bijen en wespen.
- Lepidoptera: vlinders en motten.
- Diptera: vliegen.
- Vogels en dieren: kolibries, enkele vleermuizen, muizen en apen.
Abiotische bestuivingsvectoren
Abiotische bestuivingsvectoren zijn die fundamentele factoren voor het ecosysteem, zoals water of wind. Planten die afhankelijk zijn van water voor het transport van hun stuifmeel worden hydrofiele planten genoemd en planten die gebruik maken van de wind worden anemofiele planten genoemd.
Bestuiving vindt meestal plaats in het voorjaar, een seizoen waarin de omstandigheden gunstig zijn voor bloei en voortplanting.
