Wat is Francoïsme:
Francoïsme heet politiek, totalitair en fascistisch regime opgelegd in Spanje, na de burgeroorlog van 1936-1939, door generaal Francisco Franco van 1936 tot 1975.
Generaal Francisco Franco was een militair en dictator die deelnam aan de staatsgreep van 1936 in Spanje, tijdens de Spaanse Burgeroorlog en die als gevolg daarvan de weg vrijmaakte voor hem om de politieke figuur te worden die zichzelf later als dictator zou opleggen.
Het Franco-regime was bijna veertig jaar een politiek regime, tot de dood van Franco op 20 november 1975.
Franco was de leider van de Spaanse Traditionalistische Falange-partij en van de Unionist National Offensive Boards (voor de afkorting FET en JONS), die dienden als ondersteuning bij het vestigen van zijn totalitaire regime dat zou uitmonden in een dictatuur.
Al deze politieke, sociale en economische gebeurtenissen die plaatsvonden in Spanje, vonden plaats op hetzelfde moment als de Tweede Wereldoorlog.
Franco kreeg financiële en politieke steun van de regeringen Hitler en Mussolini. Door economische problemen kon hij de steun van de Duitsers en Italianen tijdens de oorlog echter niet volledig terugbetalen.
De ideologische grondslagen van het Francoïsme waren gebaseerd op een soort totalitair, anticommunistisch, fascistisch, katholiek en conservatief politiek systeem.
Het Francoïsme, als politiek regime, was tegen linkse tendensen en ideologieën om te voorkomen dat het communisme zowel in Spanje als in Europa wordt gevestigd en ingezet.
Tijdens het Franco-regime was het vormen van politieke partijen die tegen de regering waren verboden, alleen het bestaan van groepen met een zekere politieke gevoeligheid was toegestaan, aan wie Franco bepaalde taken toevertrouwde wanneer het hen schikte, maar onder hun controle.
Zoals in elk totalitair systeem werkten ook de media onder een door Franco opgelegde beperking, daarom werd de gepubliceerde informatie altijd gecontroleerd om ideologische controle te hebben, om de vrijheid van meningsuiting te beperken, zelfs tot de mensenrechten van het Spaanse volk.
Het Franco-regime beperkte burgers bovendien tot het gebruik van hun talen en regionale cultuuruitingen, met als doel het volk verder te beheersen. Het was een tijd waarin er veel armoede en honger was.
Echter, na zoveel jaren van Francoïsme, verzwakte het systeem, en integendeel, protesten, stakingen en tegenstanders namen toe.
Na de dood van Franco eindigde het Franco-regime en rond 1977 begon in Spanje een nieuwe politieke periode.
Kenmerken van het Franco-regime
Het Franco-regime werd gekenmerkt door een evolutie in verschillende fasen tot zijn absolute ondergang. Het belangrijkste kenmerk dat echter opvalt, is de repressie systeem dat was ingeplant om totalitaire macht uit te oefenen, wat vervolgens de emigratie van veel Spanjaarden veroorzaakte.
Andere kenmerken zijn:
- Het Francoïsme, als politiek regime, steunde geen linkse ideologieën, ongeacht of het een revolutionaire of burgerlijk-democratische beweging was.
- Slechts één enkele politieke partij genaamd de Traditionalist Spanish Falange en de Unionist National Offensive Boards (FET en JONS) was toegestaan. De andere politieke partijen of groepen werkten clandestien omdat het strikt verboden was.
- Het katholicisme was extreem belangrijk tijdens het Franco-regime, omdat het educatieve en zelfs politieke en economische controle kreeg.
- De media werden gecontroleerd door het militaire commando om de publieke opinie te reguleren en de figuur van Francisco Franco te versterken.
- Het recht om andere talen en regionale cultuuruitingen te spreken werd gecensureerd en ontkend.
- Tijdens het Franco-regime was het gebruikelijk om blauwe shirts, uniformen en rode baretten te dragen.
- Een traditionalistisch Spanje gebaseerd op het katholicisme en zelfs anti-modernisme werd verheven.
