Wat is vasthoudendheid:
vasthoudendheid is een houding die individuen ertoe aanzet weerstand te bieden in het aangezicht van tegenspoed om een doel of doelstelling te bereiken.
Het woord vasthoudendheid komt uit het Latijn tenactas, en verwijst naar de kwaliteit van vasthoudendheid. Op zijn beurt betekent vasthoudend "om verandering of vervorming te weerstaan", en is afgeleid van het Latijn taniz.
Als synoniemen voor vasthoudendheid kunnen de woorden stevigheid, weerstand, kracht en doorzettingsvermogen worden gebruikt.
Vasthoudendheid is een levenshouding waar veel mensen die een doel willen bereiken, of het nu academisch, professioneel of persoonlijk is, erop vertrouwen. vasthoudendheid impliceert inspanning, vastberadenheid en weerstand.
Je kunt vaak falen voordat je je doel hebt bereikt en je wilt opgeven vanwege tegenspoed, maar wie vasthoudendheid gebruikt, dringt erop aan totdat je bereikt wat je wilt.
Bijvoorbeeld: "Hij doorstond alle tests met volharding en won de gouden medaille." "Zijn vasthoudendheid bepaalde zijn succes"
Aan de andere kant kan vasthoudendheid ook worden beschouwd als een waarde en een levensgedrag waardoor individuen voorstellen succesvol te zijn in een object.
Dit houdt in dat je je bewust bent van de uitdaging en begrijpt dat om de verwachte resultaten te bereiken, je tijd, doorzettingsvermogen en kennis moet besteden om te bereiken wat je wilt.
Vasthoudendheid is een levenshouding die het verschil kan maken tussen succes of het opgeven van een droom.
Materialen taaiheid:
Vasthoudendheid wordt verstaan: fysieke eigenschap van materialen om mechanische energie te absorberen tijdens zijn vervorming voordat het erin slaagt of faalt om te breken of te breken. Het materiaal dat deze energie weerstaat, wordt taai genoemd.
vasthoudendheid is een maat waarmee de door een materiaal opgenomen energie wordt berekend energy voor het breken.
Nu is de taaiheid van materialen te wijten aan de mate van cohesie van hun moleculen, daarom is deze eigenschap variabel afhankelijk van het materiaal waarop de energie wordt toegepast.
Materialen kunnen op basis van hun taaiheid worden geclassificeerd als bros, kneedbaar, stijf, ductiel, flexibel of elastisch.
Een materiaal is bijvoorbeeld flexibel wanneer het wordt gebogen en het breekt niet of keert niet terug naar zijn oorspronkelijke vorm. Als kwetsbaar kan een glas worden genoemd, wanneer het de energie van vervorming absorbeert, breekt het gemakkelijk.
Een ander voorbeeld: elastische materialen zoals elastiekjes of elastiekjes kunnen vervorming weerstaan en terugkeren naar hun oorspronkelijke vorm of breken.
Vandaar dat de taaiheid van een materiaal wordt beïnvloed door uitgeoefende spanning, energie en snelheid. Daarom is het gerelateerd aan weerstand, hoewel beide verschillende termen zijn.
