Wat is fabel:
De fabel het is een soort fictief kort verhaal met een didactische en moraliserende bedoeling. Om deze reden gaat het meestal vergezeld van een morele, dat wil zeggen een expliciete leer over de interpretatie van het verhaal.
Dit literaire genre dient om waarden te verspreiden en te onderwijzen, en om asociaal gedrag te bestraffen.
Fabels zijn vaak gericht op kinderen vanwege hun didactische aard. Wanneer dit gebeurt, hebben we het over fabel voor kinderen.
De fabel is een heel oud genre, dat vóór het schrijven mondeling werd overgedragen. In Griekenland vinden we de oudste geschreven verslagen, verzameld in het beroemde werk famous fabels van Aesop.
Het woord fabel komt uit het Latijn fabel, die dezelfde oorsprong heeft als "spreekt". Vandaar dat de term gerelateerd is aan het vertellen van verhalen, meestal uitgevonden, dat wil zeggen fictie.
Fabel wordt ook wel de verhalen van de klassieke mythologie genoemd. Fabel kan ook verwijzen naar een vals verhaal, een uitvinding, een gerucht of geruchten.
Fabelkenmerken:
Onder de meest karakteristieke kenmerken van de fabels kunnen we het volgende noemen:
- Ze zijn populair;
- Ze zijn kort;
- Ze kunnen communiceren in vers of proza;
- De volgorde van het verhaal is lineair, zonder tijdsprongen;
- Ze zijn educatief of moraliserend;
- Ze zijn tijdloos;
- De personages vertegenwoordigen archetypen;
- De karakters van dieren of gehumaniseerde objecten (gepersonifieerd) overheersen, hoewel er ook fabels zijn met menselijke en goddelijke karakters.
fabelstructuur
In het algemeen zijn de volgende delen van de fabel- of verhaalstructuur bekend:
- Aanvankelijke situatie;
- Conflict;
- Uitkomst of oplossing;
- Moreel (dit kan voor of na het verhaal komen).
fabel elementen
De fabel heeft de volgende elementen:
- verteller in de derde persoon, die ook optreedt als bestraffing;
- Personages (menselijke, goddelijke, dierlijke of geanimeerde objecten);
- Evenementen
soorten fabels
Er zijn verschillende soorten fabels. We gaan de meest voorkomende kennen:
Volgens het soort verhaal.
- Fabels van de situatie: zijn die fabels waarin een personage alleen voor een dilemma staat, terwijl een ander die hem observeert de scène bekrachtigt zonder eraan deel te nemen.
- Agonale fabels: Het bestaat uit drie momenten. Ten eerste de beginsituatie waarin twee karakters; ten tweede, de agon o evaluatie waarbij elk personage zijn positie uitdrukt; ten derde, de leer of conclusie. Bijvoorbeeld, De man en de slangdoor Aesop.
- Etiologische fabels: Het zijn die fabels van zeer korte duur, die worden geleid of afgesloten met een moraal. Bijvoorbeeld, Viervoeters en vogelsdoor Aesop.
Volgens het type karakters:
- Mythologische fabels: met in de hoofdrol goden. Ze zijn meestal gerelateerd aan mythen. Bijvoorbeeld, Fabel van Pyramus en Thisbedoor Luis de Gongora.
- Menselijke fabels: met menselijke personages in de hoofdrol. Bijvoorbeeld, De liegende pastoordoor Aesop.
- Dieren fabels: met in de hoofdrol gehumaniseerde dieren. Bijvoorbeeld, De raaf en de vosdoor Aesop.
- Fabels van het plantenrijk: zijn die met planten. Bijvoorbeeld, Spar en meidoorndoor Aesop.
- Fabels van levenloze objecten of inerte wezens: die waar objecten worden geanimeerd. Bijvoorbeeld, De spijker en de muurdoor Aesop.
Voorbeelden van fabels
Er zijn veel voorbeelden die we kunnen noemen van de fabels. Sommigen van hen maken nog steeds deel uit van de populaire cultuur en zijn algemeen bekend. Een van de meest wijdverbreide fabels van Aesopus die we kunnen noemen: De leeuw en de muis, de vos en de druiven Y De Haas en de schildpad.
Op de rekening van De Haas en de schildpadbijvoorbeeld een haas en een schildpad strijden in een race. De haas, overmoedig in zijn natuurlijke loopvermogen, blijft op de weg hangen en wordt onvoorzichtig. De minder behendige schildpad wint uiteindelijk de race vanwege zijn doorzettingsvermogen en discipline.
Fabels waren erg belangrijk in de middeleeuwse en renaissanceliteratuur, evenals in de Spaanse Gouden Eeuw. Bijvoorbeeld, Fabel van Polyphemus en Galatea, geschreven door Luis de Gongora.
