Wat is prokaryotische cel:
De prokaryotische cel wordt gekenmerkt door: geen celkern hebbenDaarom zijn de ribosomen kleiner en het genetisch materiaal eenvoudiger.
Prokaryote cellen zijn meestal bacteriën en ze staan bekend als een van de eerste levende organismen.
Het woord prokaryoot is etymologisch samengesteld uit het voorvoegsel pro- wat betekent "voor" en karyo wat verwijst naar "kern", daarom wordt de prokaryotische cel beschouwd als voorste van de cel met een celkern of eurkaryote cel.
Het prokaryotische koninkrijk, prokaryotische celorganismen, staat ook bekend als het monera-koninkrijk, dat voornamelijk bestaat uit bacteriën en archaea.
Structuur van een prokaryote cel
De prokaryotische cel is de meest elementaire eenheid van het leven en bestaat uit slechts één deel.
Zonder kern is de prokaryotische cel een enkele ruimte genaamd space cytoplasma, die vol zit met cytosol, een gelatineuze substantie. Gesuspendeerd in het cytosol is de nucleoïde, structuur waar je DNA zich bevindt, ook bekend als een circulair chromosoom.
Samen met de gigantische lus van genetische informatie zwemmen de ribosomen die de functie hebben om de eiwitten te synthetiseren die alle vitale functies zullen vervullen die nodig zijn voor het leven.
Dit alles wordt gescheiden van zijn externe omgeving door een celmembraan en een celwand.
De celmembraan, ook bekend als het plasmamembraan, is een semipermeabele fosfolipide dubbellaag die de integriteit van de cel handhaaft. dit membraan is aanwezig in alle cellen, zowel prokaryote als eukaryote.
De celwand Het is gemaakt van peptidoglycaan (koolhydraten en kleine eiwitten) dat de vorm van de cel behoudt en uitdroging voorkomt.
Sommige prokaryotische wezens, meestal bacteriën, hebben een extra laag koolhydraten die aan de oppervlakken van hun omgeving hechten, bekend als celcapsule.
Sommige bacteriën hebben ook flagella, trilhaartjes of pilis, filamenten of structuren die de cel helpen te bewegen of zich te hechten aan de omgeving waarin ze zich bevindt.
Het kan je interesseren. Delen van de cel.
Prokaryote en eukaryote cel
De prokaryotische cel wordt beschouwd als de voorouder van de eukaryote cel, daarom delen ze verschillende kenmerken. Beide hebben een plasmamembraan, cytoplasma, cytosol, DNA en ribosomen.
De eukaryote cel verschilt van de prokaryote cel door een kern, waar sprake is van een complexer DNA, grotere ribosomen en een duidelijke verdeling met de rest van de cel door de aanwezigheid van een kernwand.
De prokaryotische cel heeft een stijve celwand zoals die van plantencellen, cellen van het schimmelrijk en algen. Prokaryotische cellen werden in 1920 ontdekt door de Zwitsers-Franse bioloog Édouard Chatton (1883-1947). Gezien het bestaan van cellen zonder een gedefinieerde kern, noemt hij ze prokaryoten en die met een eukaryote kern.
In 1938 classificeerde de Amerikaanse bioloog Herbert Copeland (1902-1968) prokaryotische cellen in het vijfde natuurrijk: het monera-koninkrijk of prokaryotische koninkrijk.
Het prokaryotische koninkrijk bestaat voornamelijk uit bacteriën, voor het eerst waargenomen door de Nederlandse koopman Anthony van Leeuwenhoek (1632-1723), later bekend als de "vader van micro-organismen".
Dankzij de ontdekking van micro-organismen en de postulaten van de celtheorie in 1830, begint het begin naar de aanvaarding van de theorie van biogenese ("leven kan alleen voortkomen uit een ander reeds bestaand leven"), dat pas in 1887 werd gevalideerd.
- Eukaryotische cel.
- Cel typen.
