Wat is stadskunst:
Stedelijke kunst, ook wel bekend als straatkunst, is een categorie die het geheel van plastisch-culturele manifestaties omvat die de openbare ruimte als locatie hebben, en waarvan de productie vaak de wettelijke kaders tart. Om deze reden is het meestal gerelateerd aan subculturen of tegenculturen van de meest uiteenlopende typen.
Binnen stedelijke kunst o straatkunst we kunnen vermelden technieken zoals graffiti, stencil, zeefdruk, collage, posterontwerp, stickers of decals, hergebruik, etc.
Hun haakjes Meestal zijn het gevels, daken, treinwagons, rioleringen, puin, openbare toiletten, boomstronken, borden, tunnels, nutsboxen, trottoirs, trottoirs en allerlei elementen van het stadslandschap die een excuus bieden om in te grijpen.
Onder de meest erkende artiesten kunnen we Jean Basquiat (SAMO), Banksy, Obey, Jojone, Pez, Slinkachu, Stik, Lady Pink, Swoon, Ella & Pitr en vele anderen noemen.
Banksy: Stop en zoek
Verschil tussen stadskunst en openbare kunst
Stedelijke kunst niet te verwarren met openbare kunst. Beiden delen het feit dat ze zich in de stad bevinden, maar ze verschillen doordat stadskunst illegaal is en daarom van het ene op het andere moment kan worden verwijderd, het is kortstondig. Openbare kunst daarentegen is legaal, maakt deel uit van de verstedelijkingsplannen van de staat en heeft een patrimoniaal karakter, waarvoor ze naar eeuwigheid streeft en onderhoud krijgt.
De consolidering van een esthetiek van stedelijke kunst en de verspreiding van zijn manifestaties heeft er echter toe geleid dat sommige openbare en particuliere entiteiten het promoten. Sommige gemeentelijke kamers hebben bijvoorbeeld ruimtes in de stad die zijn ontworpen voor kunstenaars om interventies uit te voeren. Ook de particuliere sector of verschillende soorten instellingen hebben stadskunstenaars ingehuurd om in te grijpen op de gevels van hun gebouwen en een jeugdig en vernieuwd imago te communiceren. Zo anticiperen ze ook op een mogelijke "vernielingen".
In beide gevallen zien sommige stadskunstenaars dit met weerstand en beschouwen het als een bedreiging voor de trend, omdat ze het zien als een strategie van sociale controle om het subversieve en kritische karakter van zijn manifestaties te elimineren.
Zie ook:
- Graffiti.
- Stencil.
Oorsprong van stadskunst
De straatkunst Het werd geboren in de massa- of consumptiemaatschappij rond de jaren 1960. Deze tijd was van grote politieke strijdlust, vooral onder de jeugd die zich verzette tegen de oorlog in Vietnam of die linkse ideologieën omarmde.
- Linkse politiek.
De geboorte van stadskunst ging hand in hand met de geboorte van graffiti, die aanvankelijk nauwelijks politieke leuzen verspreidde in de straten van de stad. Beetje bij beetje werd het een plastische kunst en streden graffitibendes met elkaar om de hegemonie in het gebied, terwijl ze een boodschap achterlieten aan de gevestigde sociale orde. Geleidelijk aan kwamen er andere technieken en vormen van interventie, zoals stencils of posters.
Als gevolg van haar illegale, invasieve en ontwrichtende karakter was stadskunst altijd controversieel en leidde tot intense debatten in de samenleving. De werken werden immers geclassificeerd als vandalisme en hun auteurs als vandalen, en daarom werden ze meestal zo snel mogelijk van de openbare weg verwijderd.
Het was pas in de jaren negentig dat de term 'urban art' of 'street art' verscheen, want toen was er een plastische taal ontstaan die de aandacht waard was.
De makers van deze vormen hadden een onderscheidend concept en stijl ontwikkeld die critici en sociologen aantrokken, ondanks het kortstondige karakter van de werken.
Een deel van de strategie voor de instandhouding ervan was dus fotografische documentatie en, momenteel, verspreiding op netwerken.
Zie ook:
- Pop-art.
- Subcultuur.
