Wat is sociale inclusie:
Sociale inclusie is de neiging om mensen die het risico lopen op armoede of sociale uitsluiting de kans te geven om volledig deel te nemen aan het sociale leven, en zo kunnen zij genieten van een behoorlijke levensstandaard.
Sociale inclusie heeft met name betrekking op mensen of groepen mensen die zich in een situatie van achterstand, segregatie of marginalisering bevinden.
Mensen of groepen mensen in een precaire situatie of behorend tot een bijzonder gestigmatiseerde groep zijn bijzonder vatbaar voor uitsluiting, hetzij vanwege hun afkomst (behorend tot een bepaalde etnische of religieuze groep), geslacht (man of vrouw), fysieke conditie (handicap) , of seksuele geaardheid, onder andere.
Het doel van sociale inclusie is juist om de levensomstandigheden van individuen volledig te verbeteren, om hen dezelfde onderwijs-, werkgelegenheids- en economische kansen te bieden als de rest van de samenleving.
Sociale inclusie betekent dus toegang tot het onderwijs- en gezondheidssysteem, kansen op werk, de mogelijkheid om een fatsoenlijk huis te hebben, burgerveiligheid, enz.
Kortom, wat sociale inclusie nastreeft, is dat alle burgers, ongeacht hun afkomst of toestand, ten volle van hun rechten kunnen genieten, hun potentieel als individu kunnen ontwikkelen en de kansen om in welzijn te leven optimaal kunnen benutten.
Om deze reden is het belangrijk dat regeringen, in samenwerking met internationale organisaties, zoals UNESCO, de VN of de Europese Unie, beleid en programma's creëren en uitvoeren die sociale inclusie bevorderen.
Voorbeelden van inclusieplannen die momenteel in de wereld worden toegepast, zijn hulp zoals beurzen voor studenten met een laag inkomen, toegang tot basisvoorzieningen in de buurten, ondersteuning voor de deelname van vrouwen aan het sociale leven, tewerkstelling van jongeren, evenals opleiding in nieuwe informatie en communicatietechnologieën, naast vele andere dingen.
