Wat is epistemologie:
Epistemologie is een tak van de filosofie dat gaat over het bestuderen van de aard, oorsprong en geldigheid van kennis.
Het woord epistemologie is samengesteld uit de Griekse woorden ἐπιστήμη (epistéme), wat 'kennis' betekent, en λόγος (logos), wat 'studie' of 'wetenschap' betekent.
In die zin bestudeert epistemologie de grondbeginselen en methoden van wetenschappelijke kennis. Om dit te doen, houdt het rekening met historische, sociale en psychologische factoren om het proces van kennisconstructie, de rechtvaardiging en waarachtigheid ervan te bepalen.
Daarom probeert epistemologie antwoorden te geven op vragen als: wat is kennis? Komt het voort uit de rede of ervaring? Hoe bepalen we dat wat we begrepen hebben ook echt waar is? Wat bereiken we met deze waarheid?
Om deze reden is epistemologie een discipline die wordt gebruikt om in de wetenschap toe te passen om de mate van zekerheid van wetenschappelijke kennis op haar verschillende gebieden vast te stellen. Op deze manier kan epistemologie ook worden beschouwd als onderdeel van de wetenschapsfilosofie.
Bovendien genereert epistemologie twee posities, één: empirist die zegt dat kennis gebaseerd moet zijn op ervaring, dat wil zeggen op wat er tijdens het leven is geleerd, en een positie rationalist, die stelt dat de bron van kennis de rede is, niet de ervaring.
Aan de andere kant kan epistemologie, vanuit het oogpunt van de filosofie, ook verwijzen naar de kennistheorie of gnoseologie.
In die zin zou het verwijzen naar de studie van kennis en denken in het algemeen. Er zijn echter auteurs die epistemologie, die zich primair richt op wetenschappelijke kennis, liever onderscheiden van epistemologie.
Geschiedenis van de epistemologie
Epistemologie ontstond in het oude Griekenland met filosofen als Plato, die het concept van geloof of mening tegenover dat van kennis stelden.
Dus, hoewel mening een subjectief standpunt is, zonder nauwkeurigheid of basis, is kennis de ware en gerechtvaardigde overtuiging die is verkregen na een rigoureus proces van verificatie en validatie.
Het was echter pas in de Renaissance dat de term epistemologie zich als zodanig begon te ontwikkelen, toen grote denkers als Galileo Galilei, Johannes Kepler, René Descartes, Isaac Newton, John Locke of Immanuel Kant zich onder andere wijdden aan het analyseren van de verschijnselen wetenschappers en hun waarheid.
Later, in de 20e eeuw, verschenen belangrijke stromingen in de epistemologie, zoals het logisch neopositivisme en het kritisch rationalisme. Bertrand Russell en Ludwing Wittgenstein beïnvloedden de Wiener Kreis en gaven aanleiding tot de eerste epistemologische school.
Genetische epistemologie
Genetische epistemologie is een theorie die stelt dat beide kennis en intelligentie zijn adaptieve verschijnselen van het menselijk organisme aan zijn omgeving.
Als zodanig is genetische epistemologie een theorie die is ontwikkeld door de psycholoog en filosoof Jean Piaget uit de synthese van twee eerdere theorieën: apriorisme en empirisme.
Voor de auteur is kennis niet iets aangeboren in het individu, zoals bevestigd door het apriorisme, noch is het iets dat alleen wordt bereikt door observatie van de omgeving, zoals bevestigd door empirisme.
Daarom wordt voor Piaget kennis geproduceerd dankzij de interactie van het individu met zijn omgeving, in overeenstemming met de structuren die deel uitmaken van het individu.
Juridische epistemologie
Zoals juridische epistemologie het gebied van de rechtsfilosofie wordt genoemd dat is verantwoordelijk voor het bestuderen en onderzoeken van de intellectuele methoden en procedures die worden gebruikt door juristen bij het identificeren, interpreteren, integreren en toepassen van de rechtsnorm.
In die zin is het een gebied dat verband houdt met de analyse en het begrip van de factoren die de oorsprong van het recht bepalen, en een van de doelstellingen ervan is om te proberen het object ervan te definiëren.
Juridische epistemologie spreekt de mens aan als een uniek wezen, met verschillende manieren van denken, handelen en reageren, waardoor het recht verschillende interpretaties kan hebben.
Enkele van de belangrijkste juridische epistemologieën in de geschiedenis zijn het natuurrecht en het rechtspositivisme.
