Wat is taal:
Taal is een systeem van tekens waarmee individuen met elkaar communiceren. Deze tekens kunnen hoorbaar zijn (zoals spraak), lichamelijk (zoals gebaren) of grafisch (zoals schrijven).
In zijn etymologische oorsprong komt de term taal uit het Latijn lingua, geassocieerd met het orgel van de "tong". Lingua is ook gerelateerd aan treuzelen, wat 'lik' betekent.
Bij uitbreiding wordt het woord taal ook gebruikt om te verwijzen naar allerlei signaalsystemen die ons in staat stellen een bepaald onderwerp te begrijpen of een boodschap over te brengen. Bijvoorbeeld de muzikale taal, die een eigen schrift heeft.
Hoewel het woord taal normaal gesproken wordt gebruikt om te verwijzen naar het vermogen tot communicatie tussen mensen, geeft recent onderzoek aan dat sommige soorten ook communicatiecodes hebben door middel van geluid en lichamelijke tekens.
Taalfuncties
In algemene termen kan worden gezegd dat de functie van taal is om communicatie tussen onderwerpen mogelijk te maken, of het nu gaat om ideeën, sensaties of gevoelens. Taal draagt op deze manier bij aan gesocialiseerd leren en de opbouw van een gemeenschappelijke cultuur.
Vanuit een gespecialiseerd gezichtspunt op het uiteindelijke karakter van de menselijke taal kunnen verschillende functies worden onderscheiden. De functies van taal zijn in feite uitgebreid bestudeerd. Er zijn minstens zes hoofdfuncties bekend:
- Beroepsfunctie: treedt op wanneer de afzender een reactie van de ontvanger verwacht.
- Fatische of contactfunctie: Het is degene die de ontvangst of het begrip van een ontvangen bericht valideert.
- Referentiële, representatieve of informatieve functie: Het is bedoeld om informatie te geven over een bepaald onderwerp.
- Emotionele, expressieve of symptomatische functie: probeer stemmingen, verlangens, enz.
- Poëtische of esthetische functie: treedt op wanneer het doel is om een formeel goed uitgevoerde toespraak op te bouwen.
- Metalinguïstische functie: is wanneer taal wordt gebruikt om zichzelf uit te leggen, zoals grammatica.
Taalkenmerken
Als menselijk fenomeen zijn enkele van de belangrijkste kenmerken van taal de volgende:
- Het is een aangeboren vermogen van de mens.
- Daarom is het universeel.
- Het is rationeel.
- In zijn concrete vormen wordt taal geleerd binnen een cultuur en/of door ervaring.
- Het is het resultaat van een coderingsproces.
- Het komt voort uit de sociale conventie en vereist tegelijkertijd een conventie om begrepen te worden.
- Het wordt uitgedrukt door middel van geluiden, grafische tekens en/of lichamelijke tekens.
- Het maakt de uitwisseling van informatie tussen twee of meer individuen mogelijk.
- Het is flexibel, dat wil zeggen, het wordt aangepast aan de veranderingen in de sociaal-culturele omgeving.
Taaltypen
Er zijn verschillende manieren om taal te classificeren, afhankelijk van het interessegebied. Laten we de belangrijkste leren kennen.
Volgens de communicatiemodus:
- Verbale taal: verwijst naar alle vormen van taal die gebruik maken van het woord. begrijpt:
- Verbale taal
- Geschreven taal (grafische tekens)
- Non-verbale taal: Het omvat de vormen van taal die worden uitgedrukt door andere bronnen dan het woord:
- Non-verbale gezichtstaal: verwijst naar gezichtsgebaren die indrukken of stemmingen overbrengen. Bijvoorbeeld de glimlach als teken van sympathie.
- Kinesische non-verbale taal of lichaamstaal: verwijst naar de lichamelijke acties die berichten overbrengen. Bijvoorbeeld de verschillende manieren van zitten of de armen schikken tijdens een gesprek (armen gekruist, beide armen gestrekt, benen open of gesloten, etc.).
- Proxemische non-verbale taal: proxemische taal verwijst naar de betekenis die wordt gegeven aan het gebruik van fysieke ruimte en de afstand tussen onderwerpen tijdens de communicatie. Bijvoorbeeld, tussen twee affectief verwante mensen, drukt nabijheid intimiteit uit. Wanneer twee mensen een hiërarchische of afstandelijke relatie hebben, kan nabijheid een uiting zijn van intimidatie.
Volgens de sociale context of de manier van uitdrukken
Afhankelijk van de sociale context waarin de taal voorkomt, kan de spreker formele taal of technische taal gebruiken. Laten we elk afzonderlijk bekijken.
- Alledaagse taal of informele taal: Het is degene die wordt gebruikt in interpersoonlijke communicatie in een context van vertrouwen en horizontaliteit van sociale relaties. Bijvoorbeeld tussen de familie of de vriendenkring. Ze vereisen het gebruik van de standaardtaal. We spreken ook van spreektaal, waar het gebruik van onder meer onomatopee, korte zinnen, herhalingen, redundanties wordt geaccepteerd.
- Formele taal: Het is er een die aandacht besteedt aan vormen van hoffelijkheid in contexten waar sprake is van hiërarchie of waar onderwerpen voor het eerst communicatie tot stand brengen. Dit type communicatie probeert een goede ontvankelijkheid te garanderen voor de berichten die worden verzonden.
- Technische taal: Het is de taal die typerend is voor een bepaald vakgebied (academisch, institutioneel, arbeid) of een taal die gespecialiseerd is in een onderwerp (wetenschappelijke, politieke, economische taal) waarvan het gebruik veel voorkomt onder de leden van een bepaalde professionele gemeenschap.
Denotatieve en connotatieve taal
Denotatieve taal is die taal die wordt gebruikt om dingen duidelijk uit te drukken zonder enige symboliek te gebruiken. Denotatieve taal verwijst op een directe manier naar een feit, situatie, gegevens.
Aan de andere kant is connotatieve taal er een die informatie, gevoelens op een figuurlijke of symbolische manier communiceert, zoals "er is geen kwaad dat niet komt".
