Wat is onrecht:
Onrecht is het gebrek of afwezigheid van gerechtigheid, het algemeen welzijn en evenwicht, verwijzend naar een gebeurtenis, een handeling of een feitelijke situatie (status quo). Onrecht kan deel uitmaken van een sociale groep en ook van individuele subjecten.
De term onrecht verwijst in het algemeen naar de onwettigheid, verwaarlozing, wangedrag of misbruik dat niet is gecorrigeerd, of gesanctioneerd door het rechtssysteem en/of gerechtelijk systeem, en ook door de rechten van zowel individuen als de samenleving als geheel niet te respecteren. Zo is onrechtvaardigheid het voordeel van sommigen na het nadeel van anderen.
Onrechtvaardigheid komt niet alleen voor in de wet en in de overtreding ervan, maar in het dagelijks leven, wanneer een van de waarden, zoals respect, waarheid, naastenliefde, solidariteit of ethiek, niet in aanmerking wordt genomen. zijn buitenspel gezet. Daarom zal een verandering van houding tegenover kleine of grote situaties die ons oneerlijk lijken, de enige manier zijn om solide rechtsstructuren te bereiken.
Onrecht, en ook gerechtigheid, kan verschillen vertonen tussen verschillende landen volgens de rechtsstelsels die in de verschillende landen van kracht zijn. Soms kan het slechte recht of onrecht en het misbruik hierover te wijten zijn aan een systeemfout in het rechtssysteem, het zogenaamde rechtsvacuüm.
etymologisch, is van Latijnse oorsprong iniustus.
- Status quo.
- Antiwaarden.
- Straffeloosheid.
Sociaal onrecht
Het is bekend als sociaal onrecht aan de ongelijkheid van omstandigheden die zich voordoet in een samenleving als gevolg van de discriminatie die de ene groep ondervindt ten opzichte van de andere. Sociaal onrecht kan worden gezien als een tekort aan toegang tot rechten, zowel economisch als sociaal.
Dagelijks zijn er individuen die in een situatie van sociale onrechtvaardigheid leven, waarvan de meest kwetsbare degenen zijn die als arm zijn geclassificeerd, niet alleen te lijden hebben van economische achterstelling en gebrek aan kansen (onderwijs, werkgelegenheid), maar ook van sociale discriminatie door een sector van de gemeenschap en zelfs door sommige regeringen die economische plannen opstellen die degenen die zich in deze situatie bevinden verder verarmen.
Aan de andere kant kan het als sociaal onrecht worden gezien die mensen die niet waardig worden behandeld op grond van hun religie, geslacht of etniciteit, zoals het geval is bij zwarten na het einde van de kolonisatie. Evenzo was er in het verleden een duidelijk verschil tussen de rechtsbevoegdheid van vrouwen ten opzichte van mannen, ze werden uitgesloten van gemeenschapsbeslissingen, ze konden hun politieke rechten niet uitoefenen, ze werden alleen gezien voor de zorg voor het gezin.
Met betrekking tot het bovenstaande hebben vrouwen in de loop der jaren hun vrijheid en gelijkheid bereikt, vandaag spelen ze een fundamentele en belangrijke rol in de samenleving. Op grond hiervan is de hoofdverantwoordelijke voor het beëindigen van sociale onrechtvaardigheden de mens zelf, die geconfronteerd wordt met een verandering in houding en krachtig en krachtig de rechten opeist die met hem overeenkomen om solide rechtsstructuren te bereiken.
