Wat is syntaxis:
Syntaxis is de onderdeel van grammatica dat de manier bestudeert waarop woorden worden gecombineerd en gerelateerd om grotere sequenties zoals zinnen en zinnen te vormen, evenals de rol die ze daarin spelen.
Het woord syntaxis komt uit het Latijn syntaxis, en dit op zijn beurt uit het Grieks σύνταξις, en betekent 'orde', 'coördinaat'.
Enkele woorden die als synoniem kunnen worden gebruikt zijn: constructie, ordening, verbinding, ontmoeting.
Door middel van de syntaxis wordt onderzocht hoe de soorten zinnen zijn opgebouwd volgens de volgorde en de manier waarop de woorden in een zin of zinnen aan elkaar gerelateerd zijn om de inhoud van een toespraak of concept op een duidelijke en coherente manier uit te drukken.
Syntaxis De belangrijkste functie is het analyseren van de juiste volgorde van woorden, zodat zinnen, zinnen, teksten en ideeën correct worden uitgedrukt, zodat de boodschap die u wilt overbrengen, kan overkomen.
Daarom is syntaxis een studie die in alle talen wordt uitgevoerd om de juiste volgorde van woorden te bestuderen en de grammaticale regels te definiëren die moeten worden gevolgd zodat mensen hun ideeën kunnen uiten.
Aan de andere kant, op het gebied van informatica syntaxis verwijst naar de reeks regels die bepalen hoe de symbolen waaruit de programmeertaal of uitvoerbare instructie van de computer bestaat, moeten worden gerangschikt.
- Grammatica.
- Solecisme.
Voorbeelden van syntaxis
Als voorbeeld kan de syntactische analyse van de volgende zin worden uitgevoerd: 'De hond eet een biefstuk'.
In deze zin worden twee fundamentele onderdelen onderscheiden: de zelfstandig naamwoord zin onderwerp 'De hond', en de predikaatzin 'eet een biefstuk'.
In het eerste deel verschijnt een determinant die de Artikel 'het feit dat stemt in geslacht en getal overeen met de kern van de zelfstandig naamwoord-zin, 'hond'. Dit is een zeer belangrijke regel in de grammatica, het lidwoord moet altijd in geslacht en getal overeenkomen met het zelfstandig naamwoord of complement dat erop volgt.
De kern is het werkwoord 'comer', dat wordt vervoegd in de tegenwoordige tijd, in de derde persoon enkelvoud, in overeenstemming met het onderwerp van de zin.
Binnen deze zin is er ook de directe aanvulling 'een biefstuk'. Het is samengesteld uit een onbepaald lidwoord 'a' en een naam 'filet', zowel in mannelijke als in enkelvoud.
Bij afwezigheid van een reeks grammaticale regels waaruit de syntaxis bestaat, zou het onmogelijk zijn geweest om de vorige zin te analyseren omdat de volgorde van de woorden onjuist zou zijn. Bijvoorbeeld: "De biefstuk die een hond eet."
- Syntagma.
- Zelfstandig naamwoord.
