Wat is esthetiek:
Esthetisch Het is de discipline die de aard van schoonheid en de perceptie ervan door individuen bestudeert, en daarom is het nauw verwant aan kunst.
Het woord esthetiek is afgeleid van het moderne Latijn esthetica, en deze uit het Grieks aisthētikós wat betekent "perceptie of gevoeligheid" via de zintuigen.
Esthetisch heeft verschillende betekenissen, afhankelijk van de context waarin het wordt gebruikt, hoewel ze allemaal draaien om de perceptie van Het mooie.
In alledaagse contexten wordt het gebruikt om te verwijzen naar het fysieke uiterlijk van een persoon, een ding of een ruimte. Bijvoorbeeld: "Het plaatsen van de prullenbak op de deur tast de esthetiek van de gevel aan."
Het woord esthetisch Het kan ook verwijzen naar hygiëne en persoonlijke presentatie. Bijvoorbeeld: "Dit kind heeft een A behaald in esthetiek: hij is altijd netjes en zijn werk ziet er ordelijk uit."
Vandaar ook dat het soms wordt genoemd esthetisch tot schoonheidssalons die diensten omvatten zoals harsen, huidverzorging, verminderende massages, verjongende behandelingen, enz.
Er is sprake van plastische chirurgie wanneer een chirurgische ingreep wordt uitgevoerd die tot doel heeft het fysieke uiterlijk van een persoon te verbeteren.
De belangrijkste esthetische waarden zijn: schoonheid, balans, harmonie, tragiek en gruwelijkheid.
Esthetiek, filosofie en kunst
In de filosofie, esthetisch Het is de tak die de essentie van het mooie en de perceptie van de schoonheid van kunst bestudeert, dat wil zeggen de smaak. Als gedifferentieerd vakgebied, dat wil zeggen als discipline, ontstond de esthetiek in de 18e eeuw, in de context van de Verlichting of Verlichting.
Al in 1735 beschreef de Duitse filosoof Alexander Gottlieb Baumgarten (1714-1762) esthetiek als "de wetenschap van de gevoeligheid en van de relatie tussen kunst en schoonheid" in zijn tekst Filosofische reflecties op het gedicht.
De Pruisische filosoof Immanuel Kant (1724-1804) zou hetzelfde doen in zijn werk Kritiek op het proces, erop wijzend dat esthetiek "de tak van de filosofie is die de oorsprong van puur gevoel en de manifestatie ervan als kunst bestudeert en onderzoekt.
De discussie over de aard van het schone is echter zo oud als filosofie en kunst. Om deze reden wordt het sinds het oude Griekenland behandeld door auteurs als Plato en Aristoteles. Plato theoretiseerde over schoonheid en kunst in werken als het banket Y De Republiek. Daarin introduceerde hij de notie van de kunsten als een imitatie van de Idee (mimesis).
Aristoteles, die een leerling van Plato was geweest, zou hetzelfde doen in werken als: Poëtische kunst Y Retoriek en politiekMaar ik zou het platonische idealisme opzij zetten om me te concentreren op een materiële benadering. Hij zal degene zijn die het idee van catharsis.
Deze twee auteurs vertegenwoordigen dus de twee belangrijkste analytische benaderingen van schoonheid die in het Westen hebben plaatsgevonden. Van hen hebben andere auteurs het onderwerp en de implicaties ervan door de geschiedenis heen besproken.
Onder hen kunnen we Plotinus, Sint-Augustinus, Sint-Thomas van Aquino, Leonardo Da Vinci, René Descartes, Joseph Addison, Shaftesbury, Francis Hutcheson, Edmund Burke, David Hume, Madame de Lambert, Diderot, Lessing, Voltaire, Wolff, Gottlieb Baumgarten noemen, Inmanuel Kant, Friedrich Shlegel, Novalis, Hegel, onder anderen.
- Katharsis.
- Kunst.
