Wat is deugd:
Als deugd wordt het de menselijke kwaliteit genoemd van iemand die wordt gekenmerkt door goed en correct doen. Als zodanig is het een morele kwaliteit die als goed wordt beschouwd. Het kan ook verwijzen naar de effectiviteit van bepaalde dingen om bepaalde effecten te produceren.
Het woord deugd komt als zodanig uit het Latijn virtus, virtūtis, en is afgeleid van het Latijnse woord vir, wat 'mannelijk', 'man' betekent, omdat het verwijst naar de kwaliteit van waarde, geassocieerd met het mannelijke in het oude denken.
In die zin kan deugd de kracht, kracht of moed aanduiden die een persoon in bepaalde situaties presenteert: "Ondanks wat haar is overkomen, heeft Magdalena de deugd getoond om altijd vooruit te gaan." Vandaar dat het ook mogelijk is om van deugd te spreken om te verwijzen naar de integriteit van iemands karakter.
Deugd als zodanig kan worden geverifieerd bij mensen met morele integriteit, die bereid zijn zich te gedragen volgens wat eerlijk is, voor wat, in morele zin begrepen, correct is.
Daarom is deugd ook herkenbaar in deugdzaam handelen en in de juiste gang van zaken. Daarom wordt in de alledaagse taal de term deugd ook gebruikt om de kwaliteiten aan te duiden van iemand die het goed doet.
Aan de andere kant kan deugd ook worden gebruikt om te verwijzen naar de effectiviteit van bepaalde dingen om positieve effecten te produceren of te veroorzaken: "Mijn moeders kippenbouillon heeft de deugd de doden op te wekken", "Aloë vera heeft indrukwekkende genezende eigenschappen".
In het meervoud zijn de deugden, volgens de katholieke leer, engelen dragers van genade en waarde, wiens fundamentele missie het is om goddelijke operaties op aarde uit te voeren. Ze zijn ook in de volksmond bekend als beschermengelen en maken deel uit van het vijfde koor.
morele deugd
Als morele deugd wordt het over het algemeen de gewoonte genoemd om het goed te doen. Als zodanig is deugd een positieve kwaliteit, die verwijst naar perfectie in gedrag of in de manier van handelen, en in die zin tegengesteld aan ondeugd of gebrek.
In zijn filosofie was Aristoteles van mening dat deugd met mate werd gevonden, dat wil zeggen, in het evenwicht tussen de uitersten van gebrek en overmaat. Vandaar dat de morele deugden relatief zijn aan het goede en onderworpen zijn aan de richtlijnen van de ethiek.
Kardinale deugden
De kardinale deugden zijn voorzichtigheid, rechtvaardigheid, standvastigheid en matigheid. Volgens Plato was rechtvaardigheid de belangrijkste deugd van het systeem van kardinale deugden, omdat de mens volgens hem, vanuit het begrip ervan, toegang had tot de andere drie. De kardinale deugden worden als zodanig beschouwd als de essentiële basis van de morele deugden van de mens.
theologische deugden
Volgens de Bijbel zijn de theologische deugden geloof, hoop en naastenliefde. In die zin zijn het deugden die God zelf als object hebben. Daarom is het de Schepper zelf die ze in de zielen van mensen heeft gegoten.
