Wat is de cel:
De cel is de fundamentele, structurele en functionele eenheid van levende wezens. Het woord cel is van Latijnse oorsprong cellulitis.
In de biologie worden cellen ingedeeld in 2 grote soorten cellen:
- de eukaryotische cellen: die een celkern hebben en
- de prokaryotische cellen: die geen celkern hebben
De cel, als de basiseenheid van alle levende wezens, classificeert organismen op basis van het aantal cellen waaruit ze bestaat, namelijk:
- eencellige organismen- bestaande uit een enkele cel zoals bacteriën en protozoa, of
- meercellige organismen: van 2 of meer cellen, zoals dieren en planten.
De cel betekent ook een kleine cel, holte of holte zoals cel van een klooster.
Evenzo is een cel een groep die onafhankelijk functioneert binnen een algemene organisatie, of deze nu politiek, religieus of sociaal is, zoals bijvoorbeeld: "De verantwoordelijken waren een groep mensen die tot een guerrillacel behoorden."
Mobiele telefoon wordt in dit verband ook wel de gevangenisfaciliteit genoemd waar gedetineerden incommunicado worden vastgehouden of het voertuig waar gedetineerden worden overgebracht.
De foto-elektrische of fotovoltaïsche cel is een elektronisch apparaat dat lichtenergie omzet in elektrische energie via het foto-elektrisch effect.
In het algemeen wordt wat met cellen te maken heeft of wat uit cellen bestaat, cellulair genoemd.
In Amerika is mobiel een draagbare telefoon die in andere landen, zoals Spanje, bekend staat als mobiel.
Cel in de biologie
In de biologie is de cel de fundamentele basiseenheid van alle levende organismen. Cytologie maakt deel uit van de biologie die cellen en hun functies bestudeert.
Evenzo vinden de vitale functies van levende wezens plaats in cellen en worden ze gecontroleerd door stoffen die ze afscheiden, en ten slotte bevat elke cel erfelijke informatie die de overdracht naar de volgende celgeneratie mogelijk maakt via mitose of meiose, als onderdeel van de cyclus.
cel functie
Aan de cel worden 3 vitale functies voor het leven toegeschreven: relatie, voortplanting en voeding.
Relatie functie: Verbindt het levende wezen met de omgeving en reageert op de omgeving.
Afspeelfunctie: het is het proces van vorming van nieuwe cellen uit een initiële cel of stamcel, door celdeling die kan plaatsvinden door mitose of meiose, afhankelijk van het type cel en het stadium in zijn levenscyclus.
Voedingsfunctie: het is de opname, transformatie en assimilatie van voedsel en op deze manier vormt de cel zijn eigen materie.
Autotrofe cellen (autotrofe voeding) maken echter hun eigen organische stof met behulp van de chemische energie die in anorganische stof zit, en heterotrofe cellen (heterotrofe voeding) maken hun eigen organische stof van de organische stof in het voedsel dat u eet.
cel onderdelen
Afhankelijk van het type cel, kunnen de onderdelen waaruit het bestaat verschillen. De kleinste expressie van cellen bestaat over het algemeen uit 3 elementen:
- Plasma membraan: celmembraan in dierlijke cellen en celwand in plantencellen.
- Cytoplasma: vloeistof gevonden in het cytosol, de plaats waar alle specifieke elementen van elke cel zweven (DNA, mitochondriën, ribosomen, enz.).
- Celkern: Het is aanwezig in eukaryote cellen (met een gedefinieerde celkern) en is omgeven door cytoplasma.
Zie ook Delen van de cel.
Celtheorie
De structuur, kenmerken en functies van cellen beginnen te worden gedefinieerd onder de celtheorie.
Het wordt besproken rond 1630 en de eerste 2 postulaten zijn in 1839 gedefinieerd door Matthias Jakob Shleiden en Theodor Schwann die bevestigen dat:
- alle organismen bestaan uit cellen en,
- ze komen voort uit een andere voorgaande cel.
Deze fundamenten zouden later helpen om de theorie van biogenese te valideren, tegen de abiogenese waarin het eerder werd geloofd.
celtypes
Cellen worden ingedeeld in verschillende typen, afhankelijk van de context waarin ze worden genoemd. Sommige van zijn onderverdelingen zijn gemaakt volgens: de definitie van een celkern, het koninkrijk van de natuur waartoe het organisme behoort en zijn functie binnen een wezen.
Volgens celkern
Over het algemeen worden cellen ingedeeld in 2 grote groepen naargelang ze al dan niet een gedefinieerde celkern hebben:
- eukaryote cellen en,
- prokaryotische cellen.
Eukaryotische cellen
Eukaryotische cellen zijn cellen met een gedefinieerde celkern. Deze celkern bevindt zich in een nucleaire envelop waar de integriteit van het genetische materiaal wordt gehandhaafd.
Celdeling in organismen met eukaryote cellen vindt plaats via mitose en hun DNA is complexer. Het plasmamembraan van eukaryote cellen bevat sterolen, koolhydraten en hun ribosomen zijn groter. De organismen die door deze cellen worden gevormd, worden 'eukaryoten' genoemd.
Prokaryotische cellen
Prokaryote cellen zijn cellen die geen gedefinieerde kern hebben, daarom is het genetische materiaal verspreid door het cytoplasma.
Celdeling in organismen met prokaryotische cellen vindt plaats door binaire deling en hun DNA is niet zo complex als dat van eukaryote cellen.
Prokaryotische celmembranen bevatten geen koolhydraten, sterolen en ribosomen zijn kleiner. De organismen die door dit type cellen worden gevormd, worden "prokaryoten" genoemd.
Volgens het koninkrijk van de natuur
De indeling naar het type organisme waartoe de cel behoort, is in het algemeen verdeeld in 2 grote groepen:
- de dierlijke cel en,
- de plantencel.
Dierlijke cel
De dierlijke cel is een soort eukaryote cel die de verschillende weefsels van dieren vormt. De dierlijke cel bevat: celenvelop bestaande uit celmembraan, cytoplasma waar de celorganellen en de celkern zich bevinden.
Plantaardige cel
De plantencel is een type eukaryote cel waarvan de kern wordt begrensd door een membraan. De plantencel bevat: een vacuole die water, voedingsstoffen en afvalstoffen opslaat en transporteert; plastiden om voedsel en chloroplasten te synthetiseren.
Volgens functie:
Voorbeeld van celtypes in het menselijk lichaam
Volgens de functie van de cellen worden ze geclassificeerd met de naam van het deel van het organisme waartoe ze behoren.
Somatische cellen zijn bijvoorbeeld afkomstig van stamcellen die zijn ontstaan tijdens de embryonale ontwikkeling en ondergaan een proces van celproliferatie en apoptose.
Het tegenovergestelde van somatische cellen zijn kiemcellen en waaruit gameten worden gevormd.
Stamcel
Stamcellen bevinden zich in alle meercellige organismen en ze kunnen zich door mitose delen en in elke deling twee identieke cellen en gespecialiseerde cellijnen genereren.
Somatische cellen
Somatische cellen zijn cellen die zorgen voor de groei van weefsels en organen van een levend wezen, zoals huid, botten, onder andere. Somatische cellen die muteren, kunnen de oorzaak zijn van kankers, vooral darmkanker.
- Cel typen.
- Kiemcellen.
