Wat is taalkunde:
Wat taalkunde wordt de discipline genoemd die is gewijd aan taal studie. Het woord komt als zodanig uit het Frans taalkundig, en dit op zijn beurt jij taalkundige, wat 'linguïst' betekent.
De taalkunde heeft als doel de studie, beschrijving en uitleg van taal begrepen als een autonoom gebarensysteem. Als zodanig is het een wetenschap die taal in algemene zin kan bestuderen, gericht op de aard en de richtlijnen die het beheersen, of op een bepaalde manier gericht op de studie van specifieke talen. Evenzo behandelt de taalkunde onder andere aspecten die verband houden met de evolutie van de taal en de interne structuur ervan.
De taalkunde Ook bestudeert hij de taal op verschillende niveaus: het fonetisch-fonologische, het morfologische, het syntactische, het lexicon en het semantische. Evenzo analyseert het het vanuit zijn uitvoering in spraak via de disciplines pragmatiek en tekstlinguïstiek.
De Zwitserse taalkundige wordt beschouwd Ferdinand de Saussure als de vader van de moderne taalkunde; hij was het die voor het eerst met wetenschappelijke nauwkeurigheid theoretiseerde over taal en probeerde het object van studie van de taalkunde af te bakenen.
De fundamenten van de Saussureaanse theorie van taal worden verzameld in de Algemene taalkunde cursus, een boek dat de lessen van de taalkundige samenbrengt, samengesteld door twee van zijn discipelen. Zijn postulaten worden gekenmerkt doordat ze gebaseerd zijn op de observatie van de feiten voor de latere theoretische formulering en experimentele verificatie, met behulp van de inductieve onderzoeksmethode.
De waarnemingen verzameld in de cursussen van Saussure vormden de basis van de taalkundige studies ontwikkeld door verschillende scholen en kringen uit de twintigste eeuw, die op hun beurt aanleiding gaven tot verschillende methoden, posities en manieren om het taalkundige feit te begrijpen. Enkele van de belangrijkste zijn: structuralistisch, de generatief en de functionalistisch, onder andere.
taalkunde of taalkundig Het kan ook worden gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord dat dient om te verwijzen naar iets dat behoort tot of gerelateerd is aan taalkunde of taal.
Zie ook Structuralisme.
Toegepaste Taalkunde
Wat toegepaste Taalkunde Het wordt degene genoemd die theorieën, methoden en kennis van taalkunde gebruikt om problemen op te lossen die verband houden met het gebruik van de taal. Daarom wordt het veel gebruikt om de verwerving van nieuwe talen te optimaliseren.
Taalkunde van de tekst
De taalkunde van de tekst of tekstuele taalkunde Het is een tak van de taalkunde die tot doel heeft de tekst, zijn samenhang, zijn samenhang en de specifieke kenmerken te bestuderen die een verbale communicatieve handeling in een tekst maken, daarnaast probeert het de structuren die ze beheersen te analyseren en te classificeren. In die zin wordt de tekstuele taalkunde boven de studie van de zin geplaatst.
Computerlinguïstiek
Aan computergebruik, Wat computationele taalkunde Het wordt degene genoemd die, via geautomatiseerde procedures, wordt gebruikt voor de behandeling van taalkundige problemen in een kunstmatige-intelligentieomgeving, evenals voor de ontwikkeling van taalhulpprogramma's voor de gebruiker van een computer.
Diachrone en synchrone taalkunde
De diachrone of evolutionaire taalkunde Het is er een die de transformaties die een taal in de loop van de tijd heeft ondergaan, bestudeert, beschrijft en verklaart. Vandaar dat het bekend staat als historische taalkunde.
Door het evolutionaire taalkundeZo kan de theorie van de boom van Indo-Europese talen worden bestudeerd. Voor zijn deel, synchrone taalkunde Het is iemand wiens studieobject de toestand van een taal op een bepaald moment in de tijd is.
Algemene taalkunde
Wat algemene taalkunde het wordt dat genoemd dat de theoretische en methodologische aspecten van de studie van taal omvat.
