Wat is malthusianisme:
Malthusianisme, ook wel het exponentiële groeimodel genoemd, is een 18e-eeuwse theorie die wijst op een toekomstig tekort aan hulpbronnen vanwege het feit dat de bevolking groeit door rekenkundige progressie (2, 4, 8 …) terwijl de voedselproductie wordt rekenkundig gegenereerd (1, 2, 3… ).
Malthusianisme verwijst naar het model van de Britse econoom Thomas Robert Malthus (1766-1834) die in zijn Essay over het bevolkingsbeginsel, 1803.
Malthus theoretiseert, in de context van de industriële revolutie, dat, vanwege de ongelijke groei tussen bevolking en voedsel, de dreigende ineenstorting van hulpbronnen moet worden vermeden door overbevolking te beheersen door middel van maatregelen die hij voorstelt, zoals:
- Anticonceptie.
- Eerlijk celibaat.
- Gezinsplanning.
- Voorspelling gebruiken om beleid aan te passen.
- Afschaffing van staatssteun voor de kwetsbare bevolking.
In die zin zijn de ideeën van Malthus gebruikt om het fascistische beleid te rechtvaardigen dat ontstaat in de Tweede Wereldoorlog en dat bijvoorbeeld aanleiding geeft tot de Holocaust.
Kenmerken van malthusianisme
Malthusianisme is een demografische, economische en sociaal-politieke theorie die twee fundamentele kenmerken postuleert:
- De verdubbeling van de bevolking om de 25 jaar door meetkundige progressie (2, 4, 8 …), en
- De afnemende meeropbrengsten en beperkt tot de productiecapaciteit van de bodem.
Uit deze twee uitspraken concludeert Malthus dat de mensheid afstevent op een dreigende overbevolking en een tekort aan hulpbronnen, en suggereert daarmee maatregelen die in lijn waren met het 18e-eeuwse denken.
Invloeden van malthusianisme
Malthusianisme, of het exponentiële groeimodel, werd gebruikt als een wetenschappelijke rechtvaardiging voor toekomstige theorieën, zoals:
- De eugenetica-theorie van Francis Galton (1822-1911), en
- Het evolutionisme of sociaal darwinisme van Herbert Spencer (1820-1903).
Thomas Robert Malthus behoort samen met David Ricardo (1772-1823), Adam Smith (1723-1790) en John Stuart Smith (1806-1873) tot de vier meest erkende auteurs van het klassieke economische denken dat opkwam tussen de 18e en 19e eeuw. Het klassieke economische denken maakt van economie, tot dan een filosofische stroming, wetenschap.
