Wat is zelfverloochening:
Het is bekend als zelfverloochening naar actie of houding van het opgeven van verlangens of interesses ten behoeve van andere mensen other. De term zelfverloochening is van Latijnse oorsprong"zelfverloochening”.
Zelfverloochening kan worden gezien als een opoffering van de kant van het individu om zijn eigen belangen of dingen die gewenst en kostbaar zijn op te geven voor het welzijn van anderen. Aan de andere kant kan het te maken hebben met liefde, solidariteit, hulp voor het individu, aangezien een belangeloze afstand doen van alles wat hij zou kunnen hebben of genieten voor het welzijn van een ander wordt bewezen. Een moeder is het beste voorbeeld omdat ze alles opoffert voor haar kinderen om hen geluk en een betere toekomst te brengen, evenals een vrouw die haar baan opzegt om zichzelf aan haar huis te geven, naast andere voorbeelden.
De term zelfverloochening is sterk verbonden met religie wanneer de gelovigen of volgelingen worden gewaardeerd om gedragingen van totale overgave en toewijding aan de praktijk van hun religieuze doctrine aan te nemen. Er zijn echter beroepen die een houding van zelfverloochening van de kant van arbeiders vereisen, zoals: het leger dat afstand doet van hun wensen ter verdediging van het vaderland, verpleegsters of artsen die afstand doen van hun ideeën, smaak in het welzijn van hun patiënten, lichamen en staatsveiligheidstroepen doen afstand van hun wil om de inwoners van een land te beschermen, enzovoort.
Aan de andere kant, in de literaire context, zelfverloochening is een van de 5 facties in de wereld van de Divergent-serie. Uiteenlopend, het is een serie geschreven door de Amerikaanse Verónica Roth, ze verdeelt de bevolking van Chicago in 5 facties: waarheid, eruditie, hartelijkheid, durf en zelfverloochening. De hoofdpersoon, Beatrice Prior, later "Tris" genoemd, werd gecreëerd in Zelfverloochening, een product van de leer van haar ouders.
De synoniemen voor zelfverloochening zijn: altruïsme, vrijgevigheid, opoffering, onbaatzuchtigheid, berusting, onder anderen.
In het Engels is het woord zelfverloochening "zelfverloochening ". Maar de term "zelfopoffering"Als het om zelfopoffering gaat.
Zelfverloochening als waarde
Zelfverloochening is het tegenovergestelde van egoïsme. Zelfverloochening vormt een positieve waarde, waarbij een persoon geeft zonder er iets voor terug te krijgen, hij doet dit met totale vrijheid, en voelt voldoening en vreugde om een andere persoon te helpen en vreugde te bieden. Het doel van zelfverloochening is het bereiken van het hoogste goed, aangezien men anders in de aanwezigheid van een andere term zou zijn. familie.
Ascetische zelfverloochening
Ascetische zelfverloochening is nauw verwant aan ascese, een filosofische en religieuze doctrine die bestaat in het afzien van materiële genoegens, met als doel morele en spirituele perfectie te bereiken.
Zelfverloochening in religie
In het christendom is zelfverloochening gekoppeld aan het afstand doen van zichzelf en zijn eigen belangen, zoals Lukas (9:23-24) aangeeft: “En hij zei tegen iedereen: Als iemand achter mij aan wil komen, verloochen jezelf, neem uw kruis elke dag, en volg mij. Want iedereen die zijn leven wil redden, zal het verliezen; en wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het redden ”.
Elke christen moet afstand doen van elke daad die tegen het woord van God ingaat, en trouw de door hem gedicteerde geboden nakomen. In die zin houdt zelfverloochening in dat je zelfbeheersing hebt in het licht van gevoelens, passies en gedachten waarmee mensen dagelijks worden geconfronteerd. Daarom moet zelfverloochening worden gezien als een discipline die moet worden gevolgd met doorzettingsvermogen en vasthoudendheid.
