Wat is vervoeging:
Het is bekend als conjugatie is de actie en effect van vervoeging, ofwel het uitspreken van de verschillende vormen van een werkwoord, of het combineren van verschillende dingen met elkaar.
Op het gebied van grammatica, verwijst de term vervoeging naar de geordende reeks van alle werkwoordsvormen die het resultaat zijn van het toevoegen aan het lexeme van het werkwoord, de morfemen van persoon, getal, tijd en modus.
Op basis van het bovenstaande verwijst persoon naar wie de actie uitvoert of ondergaat die wordt uitgedrukt door het werkwoord, dit kan zijn: eerste persoon (ik), tweede persoon (jij), derde persoon (hij, zij, zij en zij). Van zijn kant kan het nummer enkelvoud of meervoud zijn; tijd dient om de actie van het werkwoord in een van de momenten van tijdelijke overgang te plaatsen: verleden, heden en toekomst.
De stemming drukt echter de houding van de spreker uit ten opzichte van de actie van het werkwoord, er zijn drie soorten: indicatief (objectieve en echte houding), conjunctief (uitdrukt verlangen of angsten) en imperatief (geeft volgorde door). De indicatieve stemming heeft vijf eenvoudige tijden (heden, verleden onvoltooid verleden tijd, voltooid verleden tijd, toekomst en voorwaardelijk) en vijf verbindingen (verleden perfect samengestelde, voltooid verleden tijd, verleden heden, toekomstige perfectie en samengestelde voorwaardelijke).
Aan de andere kant zijn de stemmen de manieren om de relatie tussen het werkwoord en het onderwerp aan te geven, deze kunnen zijn: actief en passief.
Met betrekking tot werkwoorden moet er rekening mee worden gehouden dat er twee soorten werkwoordsvormen zijn:
- Persoonlijke werkwoordsvormen, houd rekening met tijd en onderwerp.
- Niet-persoonlijke werkwoordsvormen hebben geen onderwerp nodig en zijn ingedeeld in: infinitieven (-ar, -er, -ir), gerunds (-ando, -iendo) en deelwoorden (-ado, -ido).
het hulpwerkwoord voor de vervoeging van alle andere werkwoorden in hun samengestelde tijden is het het werkwoord "hebben", onregelmatig, zoals het geval is met de werkwoorden gaan, zijn, zijn, horen, zien, onder andere.
Het is ook belangrijk op te merken dat de vormen van het werkwoord per persoon verschillen, zoals: ik loop, jij loopt, hij loopt, wij lopen, onder andere. Met betrekking tot dit punt heeft in Argentinië het gebruik van het voornaamwoord "tú" heel weinig nut en wordt het vervangen door "vos".
Van zijn kant is de Engelse taal veel gemakkelijker om werkwoorden te vervoegen, omdat het twee eenvoudige tijden heeft: heden (gevormd door het elimineren van "To" van de infinitief), en verleden (in reguliere werkwoorden wordt "ed" toegevoegd aan het heden). Het varieert ook in de derde persoon.
Vervoeging in de biologie
In de biologie is conjugatie de vereniging of fusie van twee levende wezens of twee cellen voor reproductieve doeleinden. Bacteriële conjugatie is de overdracht van genetisch materiaal van een donorcel naar een ontvangende cel.
