Wat is impressionisme:
Impressionisme is een artistieke trend die opkwam in het laatste derde deel van de 19e eeuw en wordt gekenmerkt door het vastleggen van de werkelijkheid zoals deze visueel werd waargenomen, dat wil zeggen door het bestuderen van licht en de optische waarnemingsmechanismen van kleur.
Afdrukken, zon ontluikend, ClaudeMonet, 1872
De artistieke beweging ontstond in Frankrijk en haar grootste exponent was Claude Monet (1840-1926). In feite komt de term impressionisme van kritiek op het werk Impressie, opkomende zon, door de schilder Monet gemaakt in 1872.
De impressionisten richtten zich voornamelijk op de studie van de wijzen van optische waarneming van licht, waarvan de effecten bovendien onmiddellijk zijn. Dit dwong hen om buiten te schilderen en snel te werken.
De vereiste snelheid was gunstig voor de meerderheid van de impressionisten om af te zien van de lijn, clair-obscur op te geven (daarom hebben ze het gebruik van zwart geëlimineerd) en de behandeling van het perspectief (diepte van het vlak), zo gewaardeerd door de traditionele academie, te verwaarlozen.
In ruil daarvoor waren ze meesters in kleur en helderheid. Ze schilderden rechtstreeks op het canvas zonder de kleuren op het palet te mengen, waarbij ze dikke en gefragmenteerde penseelstreken aanbrachten volgens het principe van complementariteit van kleuren. Door afstand te nemen van het doek kon men dus plausibele lichteffecten waarnemen.
De impressionisten vertegenwoordigden dus geen grote historische, religieuze of mythologische thema's, maar alledaagse thema's zoals het stadslandschap en het burgerlijke leven, waardoor ze konden verkennen licht en beweging.
Zo legden ze de nadruk op plastische taal als een autonome waarde en zetten ze de waardering van kunst op basis van haar inhoud terzijde, hetzij vanuit een rationalistische (neoclassicisme), emotionele (romantiek) of sociaal-kritische (realisme) benadering.
Dit inspireerde toekomstige generaties tot de "differentiërende wil van stijl", zoals Pierre Francastel zou zeggen, en legde de basis voor de avant-garde bewegingen van de volgende eeuw.
Deze artistieke tendens werd benadrukt in de schilderkunst, hoewel het ook tot uiting kwam in de beeldhouwkunst, muziek Y literatuur.
Edgar Degas: 14-jarige danseres. 1881.
Kenmerken van het impressionisme
Enkele kenmerken van het impressionisme als artistieke stroming zijn:
- Nadruk op de onmiddellijke verschijnselen van licht.
- Alledaagse zaken zonder betekenis.
- Neiging tot het verdwijnen van de tekening.
- Verdwijning van het Clair-obscur.
- Directe kleuring op het canvas.
- Penseelstreken gebruiken als penseelstreken en stippen om kleureffecten op te bouwen.
- Weinig of geen ruimtelijke diepte.
Auteurs en werken van het impressionisme
- Claude Monet (1840-1926): The Artist's Garden in Giverny, het parlement van Londen, de kathedraal van Rouen.
- August Renoir (1841-1919): De box, De schommel, Dans in de Moulin de la Galette, Roeierslunch en De grote zwemmers.
- Alfred Sisley (1839-1899): Vue du Canal Saint-Martin, Le Canal Saint-Martin, Passerelle d'Argenteuil.
- Edgar Degas (1834-1917): Jonge Spartanen oefenen, zittende vrouw met bloemenvaas, L'Amateur.
- Camille Pissarro (1830-1903): Kastanje in Louveciennes, ingang van Voisins, tropisch landschap met landelijke huizen en palmbomen.
Impressionistische muziek en literatuur
Impressionistische muziek wordt gekenmerkt door zijn sensuele en etherische melodische sferen die beelden proberen uit te beelden, vooral natuurlijke passages. In de muziek vielen componisten van het formaat van Claude Debussy (1862-1918) en Maurice Ravel (1875-1937) op.
Impressionistisch geïnspireerde literatuur gericht op de beschrijving van indrukken en psychologische aspecten van de personages. Op dit punt vallen de schrijvers Marcel Proust (1871-1922), Graça Aranha (1868-1931) en Raul Pompéia (1863-1985) op.
Impressionisme en expressionisme
Het expressionisme ontstond in het eerste kwart van de 20e eeuw, vooral in het Germaanse gebied. Vergeleken met de artistieke stroming van het impressionisme was het expressionisme verantwoordelijk voor het vastleggen van stemmingen, zoals conflicten, spanningen, enz.
Dit betekende een terugkeer naar de betekenis van het onderwerp en naar de romantische waarde van kunst als uitdrukking van verbeelding en subjectiviteit.
Bijvoorbeeld de doos De Schreeuw de Munch, drukt de existentiële angst uit van de moderne mens in de overgang van de negentiende eeuw.
