Sociale ongelijkheid is een probleem dat het sociaal-economisch welzijn van burgers aantast van een staat, gemeenschap of land. Sociale ongelijkheden hangen nauw samen met sociale onrechtvaardigheden en blijken in de meest extreme gevallen een schending van mensenrechten te zijn.
Vervolgens worden 8 extreme voorbeelden van sociale ongelijkheid in de wereld beschreven. Op deze manier kunnen we ons meer bewust worden van onrecht, zodat we oplossingen bedenken die iedereen helpen dezelfde rechten en voordelen te genieten met respect voor onze verschillen in klasse, ras, economische situatie, etniciteit of geslacht.
Extreme armoede
De ongelijkheid tussen arm en rijk groeit. Miljardairs worden rijker en rijker en de armen worden meegesleurd in steeds extremere armoede.
Mensen die in extreme armoede leven, worden vaak uitgesloten vanwege een gebrek aan middelen om uit deze situatie te komen. Daarnaast vereist de uitkering die zij kunnen krijgen bureaucratische, ingewikkelde of ontoegankelijke administratieve processen.
De rol van maatschappelijk werkers in veel landen dekt niet alle gemarginaliseerde gezinnen, waardoor de toestand van constante kwetsbaarheid waarin ze zich bevinden in stand wordt gehouden.
Werkloosheid en onzeker werk
De werkloosheidscijfers stijgen en het verschil in productiviteit per werknemer tussen stedelijke regio's en andere gebieden is aanzienlijk. In Mexico bereikt het bijvoorbeeld een verschil van 30%, een van de hoogste van de lidstaten van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO).
Zachte wetten of het ontbreken daarvan ten aanzien van bedrijven die informele werknemers in dienst nemen, vergroot precair werk. De informaliteit die in deze arbeidsverhoudingen aanwezig is, vergemakkelijkt ook de uitbuiting van het individu. Bovendien verhoogt het gebrek aan kennis over de arbeidssubsidies die voor deze arbeiders bestaan, hun onzekerheid.
De toename van jongeren die niet studeren, werken of een opleiding volgen, weerspiegelt ook een wereldwijd probleem dat de ongelijkheid als gevolg van werkloosheid vergroot.
Ondervoeding en kindersterfte
Volgens gegevens van het Kinderfonds van de Verenigde Naties (UNICEF) sterven elk jaar 5,6 miljoen kinderen van de honger door slechte kwaliteit of gebrek aan hygiëne. Bovendien verhoogt de toename van vroege zwangerschappen bij meisjes en adolescenten het risico op kinderen zonder voldoende voedsel voor een gezond leven.
Etnische en culturele discriminatie
Gedifferentieerde behandeling vanwege de etnische of culturele afkomst van een persoon veroorzaakt isolement, marginalisering en discriminatie van sociale actoren met minder sociale macht. Degenen die voor hun aandoening een voorkeursbehandeling krijgen, veroorzaken ongelijke toegang tot dezelfde middelen.
Het klassenonderscheid is bijvoorbeeld te zien in de manier waarop de samenleving autochtonen en inheemse bevolkingsgroepen behandelt. Dit genereert een sociale ongelijkheid die tot uiting komt in het feit dat deze groepen tot de armste sociale lagen behoren, wat de moeilijkheden met zich meebrengt die inherent zijn aan deze toestand.
Gebrek aan toegang tot onderwijs
Schoolonderwijs is een grondrecht. Desondanks hebben veel landen, staten en gemeenschappen geen recht op onderwijs vanwege het gebrek aan openbaar onderwijs. Dit veroorzaakt een tekort aan de vaardigheden die nodig zijn om de arbeidsmarkt te betreden.
Aan de andere kant zijn de voorwaarden voor vaderschaps- en zwangerschapsverlof in veel landen minimaal of niet aanwezig. Dit belemmert de stabiliteit en zorg die het kind nodig heeft, inclusief de toegang tot het formele onderwijssysteem.
belasting onrecht
Het belastingregime dat gunstig is voor de rijkste bedrijven en individuen creëert een ongelijkheid in winst, activa en economische macht. Een voorbeeld hiervan is het bestaan van belastingparadijzen, belastingontduiking en -ontduiking, die allemaal de overheidsinkomsten verminderen die zouden kunnen worden gebruikt voor het genereren van werkgelegenheid, onderwijs en sociale diensten.
De geloofwaardigheid van de begrotingsregel maakt het begrotingsbeleid inclusiever, houdbaarder en transparanter.
Inkomensongelijkheid
Volgens de OESO zijn Turkije, Mexico en Israël de landen met de grootste inkomensongelijkheid ten opzichte van andere landen in de wereld. Deze economische ongelijkheid veroorzaakt een afname van de kwaliteit van leven, van toegang tot basisbronnen als gevolg van armoede, en van het welzijn en de welvaart van het individu.
Concentratie van politieke macht
Het bestaan van bevoorrechte sectoren veralgemeent corruptie en misdaad binnen de politieke sfeer. Bovendien creëert het onbetrouwbare gerechtelijke processen die klassendiscriminatie en sociale onrechtvaardigheid vergroten.
Genderongelijkheid
Vrouwen en seksuele minderheden (LHBT) zijn over het algemeen onderworpen aan discriminerende praktijken op de werkplek, zowel emotioneel als sociaal. Dit maakt hen kwetsbaarder voor discriminatie en gendergerelateerd geweld.
In die zin veroorzaakt genderongelijkheid een afname van kansen, waardoor de ongelijkheden op het gebied van huisvesting, veiligheid en gezondheid toenemen.
