Wat zijn telecommunicatie:
De telecommunicatie zijn de overdracht op afstand van informatiegegevens via elektronische en/of technologische middelen.
Informatiegegevens worden door elektrische signalen naar telecommunicatiecircuits getransporteerd.
Een basis telecommunicatiecircuit bestaat uit twee stations, elk uitgerust met een ontvanger en een zender, die kunnen worden gecombineerd tot een zendontvanger.
Telecommunicatienetwerk
EEN telecommunicatienetwerk bestaat uit meerdere onderling verbonden zender- en ontvangerstations die informatie uitwisselen. Het meest uitgebreide en bekende netwerk is het internet. Andere kleinere netwerken zijn telefoonnetwerken en particuliere radio-uitzendingen.
- internetten.
- Netwerken.
Telecommunicatiesysteem:
In een telecommunicatiesysteem worden over het algemeen kabels, glasvezel of elektromagnetische velden gebruikt voor de overdracht van telecommunicatiesignalen. De gebieden die vrij zijn van gegevensoverdracht en -ontvangst door elektromagnetische velden, staan bekend als draadloos en radio.
Geschiedenis van telecommunicatie
Telecommunicatie, zoals we die nu kennen, kende zijn eerste keerpunt in het jaar 1800 toen Alessandro Volta de elektrische cel of elektrische batterij uitvond. De volgende grote vooruitgang op dit gebied was de elektromagnetische telegraaf die in 1835 door Samuel Morse werd ontwikkeld en vervolgens de uitbreiding van de telefoon in 1876 toen Alexander Graham Bell zijn patent verkreeg in de Verenigde Staten. Van daaruit groeide de vooruitgang in de telecommunicatie ongecontroleerd.
Internationale Telecommunicatie Unie (ITU)
De International Telecommunication Union (ITU) of International Telecommunications Union in het Spaans, is een agentschap van de Verenigde Naties (VN) dat tot doel heeft telecommunicatiediensten en operaties over de hele wereld te coördineren.
