Wat zijn artistieke stromingen:
De artistieke stromingen zijn een reeks esthetische trends die zichtbaar zijn in de kunstwerken uit een bepaalde periode die formele, technische en filosofische kenmerken delen, dat wil zeggen dat ze overeenkomen met een conventie.
Ook wel 'kunstbewegingen' genoemd, de kunststromingen omvatten schilderijen, beeldhouwkunst en podiumkunsten, maar de term is ook van toepassing op muziek, filosofie en literatuur.
Artistieke stromingen vinden plaats binnen perioden van de kunstgeschiedenis en vormen dus geen periode op zich. Zo is er in de algemene kunstgeschiedenis geen kubistische periode; maar er is een stroming of kubistische beweging parallel aan andere bewegingen van dezelfde historische generatie, zoals het futurisme of de abstractie.
Inderdaad, de term "artistieke stroming" kan gelijkgesteld worden met "artistieke beweging". Het vertegenwoordigt de monitoring van een bepaald esthetisch, filosofisch en cultureel programma door een groep kunstenaars.
De uitdrukking "artistieke stromingen" wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar de verschillende tendensen van de kunst van de hedendaagse tijd, aangezien in deze periode de concepten op grote schaal werden ontwikkeld in ismen onderling verschillen die parallel fluctueerden. Deze bewegingen kwamen voort uit manifesten die intenties en doelen bekendmaakten en de paden van nieuwe kunstenaars aangaven.
Oude leeftijd
Akropolis van Athene, Griekenland. Klassieke kunst.
De artistieke stromingen die in deze periode ontstaan, komen overeen met al die stromingen die verschijnen na de uitvinding van het schrift tot de val van het Romeinse rijk.
Ze zijn geclassificeerd op basis van hun historische periode, dat wil zeggen door associatie met de beschavingen waarin ze zijn gemaakt, zoals Egypte, India, Mesopotamië, het oude Griekenland en het oude Rome.
Middeleeuwen
Mozaïeken uit de Hagia Sophia in Istanbul, Turkije. Byzantijnse kunst.
Vanaf de Middeleeuwen, die begon met de val van het Romeinse Rijk in de 5e eeuw, begonnen artistieke stromingen eigennamen te krijgen die vergelijkbare kenmerken in stijlen, technieken en thema's bepalen.
De belangrijkste artistieke stromingen van de Middeleeuwen zijn de Byzantijnse kunst, de islamitische kunst, de Romaanse kunst en de gotische kunst. Afhankelijk van de focus en de regio eindigde de middeleeuwen tussen de late 14e en vroege 15e eeuw.
Moderne tijd
Sandro Botticelli: De geboorte van Venus. XV eeuw. Renaissance.
Moderniteit als historische periode ligt tussen het einde van de 14e eeuw en het begin van de 18e eeuw. Het einde van de Middeleeuwen wordt beschouwd als de opkomst van de Renaissance (14e tot 16e eeuw), en wordt gekenmerkt door het redden van de esthetische waarden van het oude Rome en de klassieke kunst in het algemeen. Aan het einde van deze periode de stroom van de maniërisme.
Rubens: De afdaling van Christus. 1614. Barok.
Tussen de 16e en 18e eeuw ontwikkelde zich barokke kunst, die zowel beeldende kunst als muziek en literatuur omvatte. Het is een geweldige tijd voor Spanje, waar de beroemde Gouden Eeuw plaatsvindt, een tijd van de pracht van literatuur in de Spaanse taal.
In Frankrijk werd de barok opgevolgd door de rococo-stijl, een kunst die typerend is voor het Franse hof. Hoewel het vroeger werd bestudeerd als een diepe barok, wordt het tegenwoordig bestudeerd als een beweging op zich die zich onderscheidt van de barok.
hedendaagse tijd
Het is moeilijk om de hedendaagse tijd te plaatsen. Sommigen zijn van mening dat dit begint in de tweede helft van de 19e eeuw. De classificatie die het begin van het hedendaagse tijdperk in de tweede helft van de 18e eeuw markeert, wint echter steeds meer aan kracht, wanneer het einde van de godsdienstoorlogen, de opkomst van de Verlichting, de Franse Revolutie van 1789 en de industriële revolutie, die de essentiële kenmerken van onze huidige beschaving vormt.
Jacques-Louis David: De dood van Socrates. 1787. Neoclassicisme.
In de tweede helft van de achttiende eeuw ontwikkelt het neoclassicisme zich, waardoor de klassieke kunst weer wordt gered. Deze stroming benadrukt de rede als ethiek en inhoud van kunst. Het staat ook bekend als de eeuw van het licht of Illuminisme aan het einde van de 18e eeuw.
Caspar David Friedrich: De wandelaar boven de wolkenzee. 1818. Romantiek.
Aan het einde van de 18e eeuw, als een afwijzing van de invloeden van het tijdperk van de Verlichting gedrukt in de traditionele kunst van het neoclassicisme en in de historische context van de Franse Revolutie, ontstond de artistieke stroming van de Romantiek, die de nadruk legt op subjectiviteit en artistieke vrijheid over rationaliteit en klassieke esthetische normen. Een van de meest representatieve schilderijen uit deze periode is het schilderij Vrijheid die de mensen leidt door Eugène Delacroix (1798-1863).
XIX eeuw
De artistieke stromingen van de 19e eeuw die volgen, zijn bewegingen die idealisering afwijzen, hetzij moreel (neoclassicisme) of sentimenteel (romantiek). De eerste artistieke trend die hiermee breekt is het realisme. Realisme probeert het echte leven van de samenleving weer te geven en hekelt ongelijkheid. Zijn grootste exponent is de Fransman Gustave Courbet (1819-1877).
In navolging van de invloeden van het realisme ontstaat het naturalisme, dat tot doel heeft de werkelijkheid weer te geven zoals die wordt gepresenteerd, zonder een oordeel te vellen. Naturalisme bereikte zijn hoogste uitdrukking in de literatuur.
Halverwege de negentiende eeuw ontstond het impressionisme in Frankrijk, wiens grootste vertegenwoordiger Claude Monet (1840-1926) is. Het impressionisme probeerde de effecten van licht op objecten vast te leggen. De gefragmenteerde penseelstreek die de werken van deze stroming kenmerkt, zinspeelt op hoe de delen een geheel vormen.
Tegen het einde van de 19e eeuw verschijnen enkele artistieke stromingen onder invloed van de Tweede Industriële Revolutie. Dit is het geval van het modernisme, ook wel bekend als Art Nouveau, dat het gezicht van het geïndustrialiseerde tijdperk wil verfraaien door kunst en schoonheid op te nemen in alledaagse voorwerpen. Een van de bekendste schilders is Gustav Klimt (1862-1918).
Doorgaand met decoratieve kunst, ontstond na de Eerste Wereldoorlog de art deco-stroming als een manier om uit te nodigen om na te denken over vooruitgang en de toekomst te omarmen. Het wordt gekenmerkt door het gebruik van industriële materialen en strakke lijnen. Vertegenwoordiger van deze stroming is Tamara de Lempicka (1898-1980).
Twintigste eeuw
De meeste artistieke stromingen die uit de twintigste eeuw voortkomen, omvatten verschillende bewegingen die avant-garde of avant-garde worden genoemd.
In dit opzicht omvat de avant-garde verschillende artistieke stromingen of bewegingen die in verschillende tijden van de eeuw verschijnen.
Sommige dateren van vóór de Eerste Wereldoorlog. Bijvoorbeeld:
Kandinsky: Geel Rood Blauw. 1925. Lyrische abstractie.
- Fauvisme: maximale exponent Henri Matisse (1869-1954). Het probeert de werkelijkheid weer te geven met lange penseelstreken van sterke kleuren, maar geeft het publiek de expressieve kwaliteiten van de mensheid.
- Expressionisme: een van de belangrijkste werken is het schilderij De Schreeuw van Edvard Munch (1863-1944). Het drukt duistere gevoelens uit die ontstaan door de industrialisatie.
- Kubisme: de meest representatieve kunstenaar is Pablo Picasso (1881-1973). Het breekt met traditionele perspectieven door geometrische figuren te gebruiken als een manier om de gefragmenteerde werkelijkheid weer te geven.
- Futurisme: valt op door de nadruk op beweging en gebogen of elliptische vormen. De oprichter was Filippo Marinetti, die het fascisme in Italië steunt.
- abstractionisme Het zijn de verschillende bewust abstracte stromingen die na 1910 opkwamen. Onder hen lyrische abstractie, suprematisme, constructivisme en neoplasticisme.
- Dadaïsme: vormt de eerste stroming van de conceptuele kunst. Marcel Duchamp (1887-1968) stelt het beroemde urinoir tentoon, integendeel genaamd Fontaine, dat het symbool zou worden van deze trend.
Anderen uit het interbellum. Onder hen:
Salvador Dalí: De droom. 1935. Surrealisme.
- Surrealisme. Gedreven uit het surrealistische manifest van André Bretón, gepubliceerd in 1924. Het is een avant-garde uit het interbellum.
- Art deco. Het is een brede artistieke beweging die architectuur, beeldende kunst, grafische vormgeving en toegepaste kunst omvatte.
Na de Tweede Wereldoorlog verspreidden de kunstenaars zich en breidde het cultureel-artistieke centrum zich uit van Parijs tot New York. Dan ontstaan er nieuwe bewegingen, zoals:
Walter de Maria: 2000 sculpturen. 1992. Minimalisme.
- Pop Art (Pop Art): de bekendste vertegenwoordiger is Andy Warhol (1928-1987). Pop-art vormt de grens tussen moderne en postmoderne kunst, waarbij producten uit de populaire cultuur worden geëxtraheerd en hun banale of kitscherige kenmerken worden benadrukt.
- Minimalisme: het axioma van deze trend is "less is more", bedacht door de architect Ludwig Mies van der Rohe (1886-1969). Beïnvloed door oosterse kunst, streeft het ernaar om hulpbronnen te bezuinigen en kunst terug te brengen tot de meest essentiële staat.
postmoderniteit
De artistieke stromingen van de eenentwintigste eeuw zijn ingekaderd in de postmoderne stromingen die beginnen aan het einde van de twintigste eeuw (decennium van de 60) tot vandaag.
Postmoderne of postmoderne kunst begint in de jaren tachtig en introduceert het gebruik van eerdere artistieke stromingen om nieuwe composities te creëren.
De artistieke stromingen van de 21e eeuw worden gekenmerkt door de afwezigheid van sterke stromingen zoals gebeurde in het tijdperk van de avant-garde stromingen, maar eerder een recycling van het oude naar een nieuwe esthetiek met de nadruk op technologie.
De artistieke stromingen van de 21e eeuw worden gekaderd binnen het informatietijdperk. Ze draaien om wetenschap en technologie en het sociale bewustzijn van globalisering.
Meer dan actueel, ze worden trends genoemd en moeten nog worden gedefinieerd. Enkele trends die kunnen worden genoemd zijn: kortstondige kunst, 8-bit beweging, Bioart, interactieve kunst en nog veel meer.
