Wat is cytoskelet:
Het cytoskelet is een netwerk van filamenten dat de cel vormt, ondersteunt zijn plasmamembraan, organiseert zijn interne structuren en grijpt in bij celtransport, mobiliteit en deling.
Het cytoskelet is de interne structuur die stress en compressiekrachten ondersteunt terwijl de vorm van de cel behouden blijft. In die zin is het cytoskelet letterlijk het skelet van de cel en het bevindt zich door de hele cel in het cytoplasma.
Een van zijn functies is om het plasmamembraan, de celkern en alle andere structuren van de cel op hun plaats te fixeren. Bovendien verschaft het de sporen voor het transport van eiwitblaasjes of organellen in de cel en is het een essentieel onderdeel voor de vorming van gespecialiseerde structuren in de cellen. eukaryotische cellen net als flagella, trilhaartjes en centrosomen.
In de prokaryotische cellen, die geen gedefinieerde celkern hebben, hebben ook een cytoskelet dat de vorm van de cel behoudt en de celdeling helpt, maar de samenstelling is anders en werd pas in 1990 ontdekt. 3 elementen genaamd: FtsZ, MreB en crescentin hebben geïdentificeerd.
Cytoskeletstructuur
Drie elementen worden geïdentificeerd in de structuur van het cytoskelet van eukaryote cellen: microfilamenten, intermediaire filamenten en microtubuli.
Microfilamenten
Microfilamenten zijn de dunste vezels van de 3 typen waaruit het cytoskelet bestaat. Ze zijn ook bekend als de actine filamentenomdat ze worden gevormd door monomeren die zijn verenigd uit actine-eiwitten in een vorm die eruitziet als een dubbele helix.
Ze worden gekenmerkt door directionaliteit hebben. Dit betekent dat elk uiteinde van het microfilament anders is.
De functie Microfilament is de verhouding van rails voor de beweging van motoreiwitten, myosine genaamd, die op hun beurt ook filamenten vormen.
Microfilamenten zijn te vinden in de deling van dierlijke cellen, zoals bijvoorbeeld spiercellen, die, gecoördineerd met andere filamentstructuren, de spiercontractie helpen.
Tussenfilamentenfilament
Intermediaire filamenten zijn samengesteld uit vele verweven vezelachtige eiwitketens. Ze zijn meer permanent dan microfilamenten of microtubuli en afhankelijk van de cel waarin het wordt gevonden, is keratine de meest voorkomende.
De functie van de intermediaire filamenten is om de celspanning te ondersteunen terwijl de vorm van de cel behouden blijft. Bovendien organiseren ze interne structuren door de kern en organellen op hun plaats te verankeren.
microtubuli
Microtubuli zijn gemaakt van tubuline-eiwitten die een holle buis vormen. Elke tubuline bestaat uit 2 subeenheden: alfa-tubuline en beta-tubuline.
Zijn structuurNet als microfilamenten is het dynamisch, dat wil zeggen dat ze snel kunnen groeien en uiteenvallen en ook gericht kunnen zijn, waarbij elk uiteinde anders is.
Microtubuli hebben verschillende functies:
- Ten eerste biedt het structurele ondersteuning aan de cel door het te helpen weerstand te bieden aan drukkrachten.
- Ten tweede creëren ze rails voor motoreiwitten (kinesines en dyneïnen) om blaasjes en andere elementen te vervoeren.
- Ten derde zijn ze de belangrijkste componenten voor de vorming van flagella, trilhaartjes en centrosomen, gespecialiseerde structuren in eukaryote cellen.
De flagella Het zijn structuren die beweging helpen, zoals we bijvoorbeeld kunnen zien in sperma. Aan de andere kant, trilhaartjesOmdat ze korter en talrijker zijn dan flagella, helpen ze ook bij de mobiliteit, bijvoorbeeld in ademhalingscellen, waardoor stof uit de neusgaten wordt verdreven.
De structuur van zowel flagella als cilia vormt een cilinder van 9 paar microtubuli met een ander paar in het midden plus een basaal lichaam dat deze 2 structuren zou samenstellen. Het basale lichaam wordt beschouwd als een gemodificeerd centriol, waarbij het centriol bestaat uit 9 tripletten van microtubuli.
En tot slot, de Centrosomen die de microtubuli organiseren die chromosomen scheiden tijdens de celdeling van dieren. Elk centrosoom bevat 2 centriolen, waarvan de spoelvormige mcrotubuli een belangrijk onderdeel zijn van de mitose en de scheiding van chromosomen.
Samenvatting van elementen van het cytoskelet
| Element | Grootte | Samenstelling | Kenmerken | Kenmerken | Voorbeelden |
|---|---|---|---|---|---|
|
Microfilamenten of Actine filamenten | 7 nm | Actine eiwit |
Directionaliteit Dynamische structuur Dubbele helix-achtige vorm | Creëert sporen om het transport van blaasjes of organellen te vergemakkelijken | Helpt bij de verplaatsing van witte bloedcellen |
| Tussenfilamenten | 8 tot 10 nm | vezelige eiwitten |
Het zijn de meest permanente elementen van het cytoskelet Samengesteld uit opgerolde vezelachtige subeenheden |
Bestand tegen stress met behoud van celvorm Houdt de celkern en de andere organellen van de cel op hun plaats | Laminines, een soort intermediair filament, zijn van vitaal belang voor de hervorming van de nucleaire envelop na celdeling (mitose of meiose). |
| microtubuli | 25 nm | tubuline-eiwitten |
Directionaliteit Dynamische structuur | Sleutelcomponent voor de vorming van flagella, trilhaartjes en centrosomen |
Biedt structurele ondersteuning Vormt aanwijzingen voor motoreiwitten |
