Wat is Archaea:
Het staat bekend als archaea of archaea voor een verscheidenheid aan eencellige micro-organismen die deel uitmaken van het koninkrijk archaea en ze hebben hun eigen domein, afgezien van dat van eukaryoten en bacteriën, hoewel ze vergelijkbaar zijn met de laatste.
Archaea worden gekenmerkt door een prokaryotische morfologische structuur, dat wil zeggen dat ze geen specifieke kern hebben en organismen zijn die zich in extreme omstandigheden kunnen ontwikkelen.
De naam is afgeleid van het Griekse αρχαία (arkhaia), wat 'de oude' betekent, aangezien het tot nu toe een van de oudste moleculaire structuren is die is bestudeerd en dat het met weinig wijzigingen bewaard is gebleven, in vergelijking met andere micro-organismen waarvan de structuren veel meer varieerden door het weer.
Het is vermeldenswaard dat de eerste classificatie van de archaea als een koninkrijk van micro-organismen in 1977 werd uitgevoerd door Carl Woese en George E. Fox, omdat ze eerder als prokaryotische bacteriën werden beschouwd.
Kenmerken van archaea
De belangrijkste kenmerken van archaea zijn de volgende:
- Ze hebben een eencellig membraan dat is samengesteld uit lipiden waardoor ze een grotere thermische weerstand hebben.
- De celwand is opgebouwd uit eiwitten die een S-laag vormen die de buitenkant van de cel beschermt.
- Ze hebben flagella vergelijkbaar met bacteriën, alleen kunnen deze langer en dikker zijn.
- De voortplanting is ongeslachtelijk.
- Deze moleculen meten tussen 0,1 m en 15 m.
- Een deel van hun energie wordt gehaald uit zonlicht, organische verbindingen of waterstof.
- Sommige moleculen hebben afmetingen en vormen die sterk lijken op bacteriën, en andere hebben zeer specifieke vormen, zoals vierkant, langwerpig of plat.
- Deze micro-organismen zijn te vinden in verschillende habitats op de planeet.
- Ze zijn resistent en kunnen zich gemakkelijk ontwikkelen in extreme omgevingen, dat wil zeggen bij hoge temperaturen, hoge zoutconcentraties, op de zeebodem, in moerassen, oliebronnen of in de darmen van mensen en zelfs herkauwers.
Classificatie van archaea
De classificaties die zijn vastgesteld om de domeinen van archaea te bepalen, zijn gebaseerd op de fylogenetische toestand en op de studie van ribosomale RNA-sequenties, vandaar dat er vijf hoofdgroepen zijn vastgesteld, namelijk:
- Euryarchaeota: het is een van de meest bestudeerde groepen en is gebaseerd op de rRNA-sequentie.
- Cinandochaeota: ook bekend als eocyten, ze zijn bestand tegen extreme temperaturen en een grote hoeveelheid wordt gevonden in de oceanen.
- Korarchaeota: deze groep heeft hydrothermische eigenschappen en ze zijn niet overvloedig.
- Nanoarcheaota: Het werd ontdekt in 2002 en overleeft in extreme omstandigheden.
- Thaumarchaeota: Het werd ontdekt in 2008 en neemt deel aan de stikstof- en koolstofkringlopen.
- Cel typen.
- Micro-organismen.
