Wat is semantiek:
De semantiek heet taalwetenschap die de betekenis van woorden en uitdrukkingen bestudeert, dat wil zeggen, wat woorden betekenen als we spreken of schrijven. Term bedacht door Michel Bréal in 1833.
Het doel van semantiek is: ontbind de betekenis in kleinere eenheden, semes of semantische kenmerken genoemd, deze maken het mogelijk de betekenis van woorden te segmenteren en onderscheid te maken tussen woorden met een vergelijkbare betekenis en woorden met een tegengestelde betekenis.
Aan de andere kant, taalkundige semantiek is verantwoordelijk voor het bestuderen van de denotatie en connotatie van woorden, wanneer de boodschap objectief wordt uitgedrukt, wordt gezegd dat de betekenis denotatief is en, wanneer een persoonlijke beoordeling wordt toegevoegd aan de objectieve communicatie door middel van gebaren of intonatie, wordt gezegd dat de betekenis het is connotatief.
De studie van woorden kan worden onderverdeeld in:
- Synoniemen treden op wanneer dezelfde betekenaar kan worden uitgedrukt met verschillende betekenaars, bijvoorbeeld: ineenstorting, val, ineenstorting, onder andere.
- Antonimia wordt gekenmerkt doordat de betekenaar de tegenovergestelde betekenis heeft van die van een ander, bijvoorbeeld: koud - heet.
- Polysemie ontstaat wanneer een significant overeenkomt met meerdere About-Meaning.com, in het geval van het woord been, het komt overeen met zowel een dier als de poot van het meubel.
- Homoniem, is de gelijkenis van About-Meaning.com, gelijknamige woorden presenteren variatie in het schrift, bijvoorbeeld: had (werkwoord hebben) en tube (cilindrisch object).
Een semantisch veld is een reeks woorden of uitdrukkingen die een vergelijkbare betekenis hebben omdat ze een gemeenschappelijke functionele basiseenheid hebben, een sema (teken) of taalkundige wortel genoemd.
Logische semantiek, gebruikt in de wetenschap, is de studie van de relatie tussen een teken en zijn realiteit. Aan de andere kant bestudeert semantiek in de cognitieve wetenschap de relatie die de geest van een persoon toeschrijft aan tekens, en analyseert het het psychische mechanisme tussen spreker en luisteraar.
Er zijn woorden overgenomen uit andere talen, het is wat wordt genoemd semantische tracering. Aan de andere kant, de semiotische wetenschap is verantwoordelijk voor het bestuderen van de tekens, hun relaties en betekenis.
bij informatica, semantiek is verantwoordelijk voor het bestuderen vanuit een wiskundig oogpunt, de betekenis van programma's of functies.
etymologisch, de term semantiek komt uit het Grieks "Semantiek", wat betekent "iets dat een relevante of significante betekenis heeft."
Semantiek en syntaxis
De syntaxis heeft de functie om richtlijnen of normen aan te bieden om zinnen op een coherente manier te creëren, met als doel de juiste betekenis van de woorden uit te drukken of uit te spreken, te kunnen worden gecontroleerd door de semantische taalwetenschap die, zoals hierboven ook aangegeven, is verantwoordelijk voor het bestuderen van de betekenis van woorden.
Semantisch en morfologisch
Morfologie is de taalkundige discipline die verantwoordelijk is voor het bestuderen van de vorm en combinaties van de interne componenten van woorden. Morfologische studies door middel van monemen en deze zijn onderverdeeld in: lexemen en morfemen.
Lexemen geven de lexicale betekenis aan het woord, dat wil zeggen, de stam van zelfstandige naamwoorden, werkwoorden, bijvoeglijke naamwoorden en bijwoorden, bijvoorbeeld: bakker, het lexeme is brood, blauwachtig, het lexeme is blauw.
Van hun kant bieden morfemen grammaticale betekenis, zoals: het bepalen van lidwoorden, voorzetsels, voegwoorden, uitgangen of affixen.
Semantiek en syntactiek
De syntactische functie is het type relatie dat tot stand wordt gebracht tussen de verschillende klassen van frases.
Syntactische functies kunnen worden ingedeeld in 3 categorieën:
- Primair, onderwerp en predikaat.
- Secundair, uitgevoerd door verbale complementen.
- Tertiair, beïnvloedt het secundaire, dat wil zeggen, vul de naam aan, vul het bijvoeglijk naamwoord aan, vul het bijwoord aan.
Lexicale en structurele semantiek
Lexicale semantiek bestaat uit de studie van woorden zonder enig verband met de context waarin ze zich ontvouwen. Op zijn beurt bestaat structurele semantiek, zoals de naam al aangeeft, uit het construeren en analyseren van elementaire eenheden om dergelijke About-Meaning.com te begrijpen.
generatieve semantiek
In generatieve taaltheorie is semantiek het onderdeel van de grammatica dat de betekenis interpreteert van de zinnen die worden gegenereerd door de syntaxis en het lexicon.
Welnu, generatieve semantiek is de linguïstische theorie die voortkomt uit generatieve grammatica, en stelt vast dat elke uitgevoerde zin door transformaties voortkomt uit een semantische en niet-syntactische structuur.
