Wat is vrijheid van meningsuiting:
Vrijheid van meningsuiting is de grondrecht dat mensen vrijelijk moeten zeggen, uiten en verspreiden wat ze denken zonder lastiggevallen te worden. Als zodanig is het een burgerlijke en politieke vrijheid, met betrekking tot de sfeer van het openbare en sociale leven, dat kenmerkend is voor democratische systemen en essentieel is voor de eerbiediging van andere rechten.
In de democratie, vrijheid van meningsuiting het is essentieel omdat het debat, discussie en uitwisseling van ideeën mogelijk maakt tussen politieke actoren en andere leden van de samenleving over kwesties van algemeen belang. Het is daarom we kunnen een samenleving zonder vrijheid van meningsuiting niet als democratisch beschouwen.
Aan de andere kant, de vrijheid van meningsuiting Het is een reële en concrete manifestatie in de openbare ruimte van een andere essentiële vrijheid voor de persoonlijke vervulling van de mens: vrijheid van gedachten.
Echter, vrijheid van meningsuiting impliceert plichten en verantwoordelijkheden, fundamenteel om de rechten van derden, de staat, de openbare orde of de morele gezondheid van burgers te beschermen. Wie bijvoorbeeld propaganda maakt ten gunste van oorlog, zich verontschuldigt voor haat, blijk geeft van raciale of religieuze onverdraagzaamheid, aanzet tot geweld of illegale handelingen verricht, begaat excessen.
Vrijheid van meningsuiting en persvrijheid
De persvrijheid, een van de kenmerken van samenlevingen met volledige vrijheid van meningsuiting, is het recht van de media (pers, radio en televisie, zowel traditioneel als digitaal) om informatie zonder enige beperking te onderzoeken, rapporteren en verspreiden, zoals voorafgaande censuur, intimidatie of intimidatie.
Echter, voor de Amerikaans Verdrag voor de Rechten van de Mens (ACHR), noch kan de persvrijheid worden aangevallen door indirecte middelen, zoals de onrechtmatige controle van de levering van papier (in het geval van kranten), van radiofrequenties, of van apparaten of apparaten die worden gebruikt voor de verspreiding van informatie, die de vrije verspreiding van ideeën en meningen belemmeren, aangezien de vrijheid van meningsuiting zou ook beperkt worden.
de censuur
De vrijheid van meningsuiting dreigt te worden bedreigd door een instrument dat wordt gebruikt door antidemocratische regimes (open dictaturen of autoritarisme die democratische formaliteiten handhaven): de censuur. Wanneer er geen vrijheid van meningsuiting is of wanneer deze wordt bedreigd, media zij lijden onder vormen van censuur, direct of indirect, door druk, pesterijen, aanvallen of dreigementen met sluiting.
Een van de meest serieuze manieren om de vrijheid van meningsuiting in een land is het eerdere censuur, wat inhoudt dat mensen ervan weerhouden worden te uiten wat ze denken; wat verschilt van latere aansprakelijkheid, wat verwijst naar het feit dat een persoon vrij kan zeggen wat hij denkt, maar de strafrechtelijke gevolgen (indien aanwezig) van zijn woorden onder ogen moet zien.
De censuur Het is niet beperkt tot de media, maar wordt gebruikt in andere gebieden van de menselijke uitdrukking, zoals film, literatuur of muziek.
Vrijheid van meningsuiting volgens de VN
Volgens Verenigde Naties Organisatie (VN), de vrijheid van meningsuiting is een mensenrecht, en is opgenomen in artikel 19 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, waarin staat: “Ieder mens heeft het recht om vrijheid van mening en meningsuiting; Dit recht omvat het recht om niet gestoord te worden vanwege hun meningen, om informatie en meningen te onderzoeken en te ontvangen, en om deze te verspreiden, zonder beperking van grenzen, met elk middel van meningsuiting ”.
Vrijheid van meningsuiting op internet
De vrijheid van meningsuiting op internet is, afhankelijk van de computerwetgeving van elk land, gekoppeld aan de vrijheid van informatie. Op internet wordt de vrijheid van meningsuiting op dezelfde manier beschouwd als in de traditionele media, zij het aangepast aan de bijzonderheden ervan (zoals het recht op privacy van persoonlijke informatie). In die zin is het onderworpen aan bepaalde normen van het internationaal recht (zoals de bescherming van kinderen en adolescenten, intellectueel eigendom, enz.), en het misbruik ervan impliceert strafrechtelijke en civielrechtelijke verantwoordelijkheden. De laatste tijd wordt de democratisering van internettoegang als een recht beschouwd, dat naast het waarborgen van de vrijheid van informatie een effectief platform biedt voor de verdediging van de vrijheid van meningsuiting en gedachte.
Vrijheid van meningsuiting in Latijns-Amerika
Aan Latijns Amerika, de vrijheid van meningsuiting Het is op verschillende momenten in zijn geschiedenis bedreigd: in landen als Argentinië, Uruguay, Chili, Cuba, de Dominicaanse Republiek, Venezuela of Peru was het het product van dictatoriale regeringen, terwijl het in Colombia of Mexico vooral gewapende groepen die zich inzetten voor drugshandel of terrorisme, die het recht op vrijheid van meningsuiting op verschillende manieren hebben aangevallen.
Vrijheid van meningsuiting en Simón Bolívar
Simon Bolivar, waardeerde in een toespraak van 23 januari 1815 het belang van vrijheid van meningsuiting toen hij zei dat "(de publieke opinie) de bescherming nodig heeft van een verlichte regering, die weet dat die mening de bron is van de belangrijkste gebeurtenissen."
