Wat is soberheid:
Soberheid verwijst naar: eenvoud en gematigdheid, net zoals hem strikte naleving van morele normen door individuen. Het woord soberheid is van Latijnse oorsprong sober, bestaande uit 2 componenten: strengheid wat "moeilijk of ruw" betekent en het achtervoegsel itas dat "kwaliteit" uitdrukt.
Verwijzend naar de definitie die aan het woord is gegeven, kan worden gezien dat de term wordt gebruikt om mensen, dingen, situaties of gebeurtenissen te beschrijven, dat wil zeggen een ding is sober als het in zijn kenmerken niet te veel luxe biedtIntegendeel, het is heel eenvoudig, bijvoorbeeld: "het huis is sober", dit betekent dat de decoratie en het meubilair heel eenvoudig zijn.
Wat betreft de persoon, het bijvoeglijk naamwoord wordt gebruikt sober om te beschrijven ernstige, rigide, nuchtere of matige persoonDit is het geval van een persoon die zijn consumptie vermindert of zichzelf van luxe onthoudt om zijn uitgaven te verminderen en, in veel gevallen, de persoon heeft een goede economische situatie, maar geeft er de voorkeur aan deze levensstijl te leiden met nadenken over de toekomst.
Soberheid is gekoppeld aan soberheid en ascese. Zuinigheid is echter de kwaliteit van zuinig zijn, gematigd, op zijn beurt is ascese het afstand doen van economische genoegens om tot morele en spirituele perfectie te leiden. daarom, soberheid is eenvoudig en zonder luxe leven.
Aan de andere kant wordt de term soberheid gebruikt als synoniem voor: strengheid, strengheid, hardheid, ruwheid, minimalistisch, onder andere. Sommige antoniemen van het woord soberheid zijn ook: overvloed, rijkdom, verspilling, enzovoort.
Soberheid als waarde
Het tegenovergestelde van bezuinigen is verspilling, daarom: soberheid is een deugd, waardoor het individu zijn uitgaven kan beheersen, aangezien niemand schulden mag aangaan voor het bezitten van goederen of een luxe levensstijl die ze op een bepaald moment in hun leven niet kunnen verwerven.
Met betrekking tot het bovenstaande gebeurt hetzelfde in het politieke leven, aangezien een land de bevordering van rijkdom moet aanmoedigen door middel van ander financieel beleid en niet door schulden met het buitenland die de ondergang van een land veroorzaken.
Economische bezuinigingen
Economische bezuinigingen zijn een vorm van beleid gebruikt door regeringen in economische crisis economic, die erin bestaat het overheidstekort te verminderen door de openbare diensten en voordelen die aan de mensen worden toegekend te verminderen, de deflatie van uitgaven te bewerkstelligen en de betaling van belastingen door individuen te verhogen.
Het bezuinigingsbeleid is echter vereist door de Internationaal Monetair Fonds (IMF), waarin, zoals eerder vermeld, bestaat uit de vermindering van de openbare uitgaven om schulden te betalen, en bijgevolg is het een rigoureus beleid dat de particuliere en openbare consumptie beperkt.
