Wat is modernisme:
Als modernisme wordt het over het algemeen genoemd de smaak of voorliefde voor het nieuwste, met minachting voor het verleden of het verleden.
Etymologisch is de term gevormd uit het woord modern, uit het Latijn modernus, wat 'recent' betekent, en het achtervoegsel -ism, die 'beweging' aangeeft.
In die zin verwijst modernisme naar de artistieke beweging die plaatsvond tussen de late negentiende en vroege twintigste eeuw. Het werd gekenmerkt door het breken met de dominante trends van het moment, geassocieerd met het verleden en achterlijkheid, het vernieuwen en moderniseren van het menselijk denken in zijn filosofische, artistieke, literaire en religieuze uitingen.
Modernisme in de kunst
De vier seizoenen, Alfons Mucha, 1896
In de kunst was het modernisme een artistieke vernieuwingsbeweging die zich ontwikkelde tussen het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw. Het valt samen met het einde van de eeuw, een periode die bekend staat als de belle epoque of ‘mooie tijd’.
Zijn fundamentele bedoeling was om een nieuwe kunst te creëren, die vrijheid en moderniteit verklaart in relatie tot oude stromingen zoals realisme en impressionisme.
Als zodanig werd het artistieke modernisme gekenmerkt door zijn inspiratie uit de natuur, het gebruik van de gebogen lijn, de stilering van vormen, sensualiteit en het gebruik van exotische motieven. Het werd beschouwd als een van de eerste universele decoratieve kunsten.
Afhankelijk van de taal, was het bekend onder verschillende namen: Art Nouveau in het Frans, jugendstil in het Duits en moderne stijl in Engelstalige landen.
Modernisme in de literatuur
In de literatuur was het modernisme een literaire stroming die zich voornamelijk ontwikkelde tussen 1890 en 1910, in Latijns-Amerika en Spanje. Oorspronkelijk bevatte de benaming modernist een zekere denigrerende nuance.
Het modernisme in de literatuur wilde poëzie en proza in formele termen vernieuwen. Het werd gekenmerkt door kostbaarheid in het gebruik van taal, het zoeken naar formele perfectie en het gebruik van beelden van plastische aard. Hij benadrukte de zintuigen en kleuren, omarmde een kosmopolitische gevoeligheid en een voorliefde voor het exotische, mythologie en erotiek.
De onderwerpen die hij aanstipte, varieerden van melancholie en verveling in het leven tot vitaliteit en liefde. Het begin van het modernisme wordt meestal gesignaleerd in de publicatie van de gedichtenbundel Blauw door Rubén Darío (1888).
Modernisme in religie
In de christelijke religie, als modernisme, werd de religieuze beweging van intellectuele aard genoemd die aan het einde van de 19e eeuw voorstelde om de leer van Jezus Christus in filosofische en wetenschappelijke termen in overeenstemming te brengen met de tijd.
In die zin bevestigde hij dat religieuze inhoud niet op het eerste gezicht hoeft te worden gelezen, maar eerder de voorkeur geeft aan een subjectieve en sentimentele interpretatie ervan, in lijn met de geschiedenis.
Daarom was het een fundamenteel vernieuwende en hervormende beweging van het instituut van de Kerk, en werd het destijds gezien als een ketterse beweging, aangezien het de heilige erfenis van Jezus Christus probeerde te transformeren.
Zie ook
Kenmerken van het modernisme
