Wat is prosopografie:
De prosopografie is een retorisch apparaat wat bestaat uit de beschrijving van de uiterlijke kenmerken van een persoon of dier. Het woord komt als zodanig van het Griekse πρόσωπον (prosop), wat 'aspect' betekent, en -graph, dat 'beschrijving' aangeeft.
Schriftelijk, ikprosopografie is een techniek die wordt toegepast om de representatie aan te pakken van fysieke kenmerken waaruit iemands uiterlijk bestaat: kenmerken, gezichtsvorm, lengte, lichaamsbouw, haarkleur, kapsel, oorvorm, neusvorm, oogkleur, huidskleur, enz.
Meestal in een prosopografie verwijzen naar de meest relevante kenmerken van het uiterlijk van de persoon, dat wil zeggen, die waarmee we de tekening van zijn uiterlijk kunnen traceren. Bovendien hoeven prosopografieën niet per se objectief te zijn en kunnen ze, afhankelijk van het literaire genre en de bedoeling van de auteur, gebruik maken van allerlei retorische bronnen (vergelijkingen, metaforen, metonymie, enz.), laat de evaluaties van de auteur er doorheen glippen of enkele aspecten benadrukken die handig zijn voor de karakterisering van het personage.
Als zodanig is het een gemeenschappelijke bron, zowel in de literatuur, zoals in historische of biografische vertelling. Het kan dus worden gebruikt om de fysieke beschrijving van een literair personage te maken, maar ook die van een historisch personage of een echt persoon.
Mario Vargas Llosa, bijvoorbeeld, in zijn roman De oorlog van het einde van de wereld, tekent een prosopografie van de hoofdpersoon, waarvan we hieronder een fragment overschrijven: “De man was lang en zo mager dat hij altijd in profiel leek. Zijn huid was donker, zijn botten waren prominent aanwezig en zijn ogen brandden van eeuwig vuur."
Het tegenovergestelde van prosopografie is: etopeia, dat is de beschrijving van de psychologische, morele en spirituele kenmerken van een personage. Wanneer prosopografie wordt gecombineerd met etopeia, wat a portret van de persoon.
- Etopeïe.
- Literaire figuren.
Prosopografie in de geschiedenis
De prosopografie is ook een historische analysemethode die volgens de Britse historicus Lawrence Stone, is gewijd aan het onderzoeken van de gemeenschappelijke kenmerken van een groep mensen met een bepaalde historische relevantie door middel van een collectieve studie van hun leven. Het is gebaseerd op biografische gegevens zoals huwelijk, familie, sociale afkomst, economische positie, woonplaats, herkomst en omvang van het vermogen, beroep en beroepservaring, religie, enz. Deze informatie wordt onderzocht en gecontrasteerd om enkele significante variabelen te vinden. Er zou bijvoorbeeld een prosopografie van de Mexicaanse politieke klasse na de revolutie kunnen worden gemaakt.
