Wat is ik denk, dus ik ben:
"Ik denk, dus ik besta", "Cogito ergo" som"In het Latijn of"Ik denk dus ik ben" in Engels, is een zin van de Franse filosoof en wiskundige René Descartes (1596-1650), die zijn intellectuele en filosofische proces samenvat dat bevestigt dat de enige manier om de waarheid te vinden de rede is.
Verklaring van het intellectuele en filosofische proces van "Ik denk, dus ik besta"
Descartes probeerde een absoluut duidelijke waarheid vast te stellen door middel van een deductief systeem, met het argument dat de cogito of gedachte, die allemaal bewuste handelingen van de geest zijn, impliceert altijd twijfel.
Alles in twijfel trekken is volgens Descartes slechts een methodologische procedure om een onbetwistbare waarheid te vinden, daarom is het een methodische twijfel en geen definitieve mentale positie.
Dankzij het twijfelcriterium begint men over alles te twijfelen, behalve de terugkerende twijfel dat "hij twijfelt" niet kon worden ontkomen, daarom is de enige twijfel die niet kan worden weggenomen de twijfel zelf.
Descartes komt dan tot de conclusie dat als de twijfel niet kan worden weggenomen, hij er in ieder geval niet aan kan twijfelen dat hij denkt te twijfelen. Daarom zou 'ik denk' tot twee conclusies leiden: eerst dat ik denk en dan dat ik besta.
Het bewijs van Descartes over de onbetwistbaarheid die ik betwijfel omdat ik denk en omdat ik ben, zou resulteren in de beroemde uitdrukking "Ik denk, dus ik ben", bedacht in zijn boek "Discourse on Method", geschreven in 1637 in Leiden, Nederland.
René Descartes was ervan overtuigd dat de gemeenschappelijke mening en ervaring van de mensheid niet betrouwbaar waren om naar de waarheid te zoeken, dus besloot hij een nieuw systeem te bedenken om ze kwijt te raken.
Descartes creëert vervolgens een methode die een wiskundig instrument van pure deductie impliceerde dat voortkomt uit een absolute reden, en zo het idee van een mechanisch universum projecteert, alles werkt als een mechanisme.
René Descartes ging zelfs nog verder met zijn filosofische onderzoek naar de rede en stelde dat, ondanks het feit dat we allemaal een geest en een lichaam hebben, de enige zekerheid het bestaan van de geest (gedachte, rede) is, omdat je niet zeker kunt zijn of dat ons lichaam bestaat.
