Wat is meervoud:
meervoud betekent: meerdere, verschillende, talrijke. Het is een bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om te verwijzen naar iets dat meer dan één aspect of facet heeft of dat uit meer dan één element is samengesteld. Het woord komt als zodanig uit het Latijn meervoud.
In de grammatica is het meervoud de grammaticale verbuiging waarmee we in de taal aangeven dat we naar meer dan één element of ding verwijzen.
In de politiek noemen we elk systeem of elke doctrine die een veelvoud aan standpunten of ideologieën toestaat of erkent als meervoudig. Het is een fundamenteel kenmerk van de democratische orde: het zijn meervoudige systemen.
Meervoud in grammatica
In de grammatica staat het meervoud bekend als grammaticale flexie waarmee we naar het meervoud verwijzen, dat wil zeggen, op het bestaan van meer dan één element van dezelfde soort. In die zin is het het tegenovergestelde van het enkelvoud. In het Spaans kan het meervoud op het zelfstandig naamwoord, het bijvoeglijk naamwoord, het werkwoord, het voornaamwoord en de determinator vallen. Als we bijvoorbeeld alle elementen van de volgende zin "het hoge huis is het mooiste in die urbanisatie" meervoud maken, zouden we het als volgt uitdrukken: "de hoge huizen zijn het mooist in die urbanisaties".
meervoud van het zelfstandig naamwoord bescheidenheid
Het staat bekend als het meervoud van bescheidenheid degene die een persoon gebruikt wanneer hij over zichzelf praat om het enkelvoud te vermijden, omdat dit aanmatigend kan zijn. Het gebruik ervan wordt vooral aanbevolen in openbare toespraken en in plechtige of zeer formele situaties. Bijvoorbeeld: "We behaalden grote overwinningen tijdens onze ambtstermijn."
majestueus meervoud
Het wordt majestueus meervoud of meervoud van majesteit genoemd naar degene waarmee koningen en pausen naar zichzelf verwezen in officiële documenten in meervoud. Bijvoorbeeld: "Wij, de koning", of: "Wij, koning Hendrik, hebben besloten." Momenteel wordt het beschouwd als een archaïsche formule.
Meervoud en enkelvoud
Enkelvoud is het tegenovergestelde van meervoud. Terwijl we dat wat enkelvoudig of uniek is in zijn soort enkelvoud noemen, duiden we als meervoud aan wat divers of meervoudig is. Op dezelfde manier zijn in grammatica de meervouds- en enkelvoudscategorieën tegengesteld in die zin dat, terwijl het meervoudsgetal er een is die het bestaan van meer dan één persoon of ding aangeeft, het enkelvoud wordt gebruikt om naar slechts één in het bijzonder te verwijzen. . Zo zullen we bijvoorbeeld 'huis' zeggen om naar een enkel huis te verwijzen, en we zullen 'huizen' zeggen om naar meer dan één huis te verwijzen.
