Wat is ontrouw:
Ontrouw Het is het gebrek aan trouw dat iemand toont aan iets of aan iemand, aan een geloof of een leerstelling. Het woord komt als zodanig uit het Latijn ontrouw, ongelovige.
Ontrouw impliceert een gebrek aan standvastigheid of vastberadenheid, hetzij in genegenheden, ideeën, verplichtingen of verbintenissen.
We kunnen bijvoorbeeld spreken van ontrouw in liefdesrelaties wanneer een van de twee partijen de exclusieve verbintenis van het paar schendt, vastgesteld in onderling overleg (informeel) of door huwelijk (formeel), door incidenteel of continu een relatie te onderhouden met een persoon buiten het paar.
Ontrouw zijn aan het paar betekent dus het verbreken van het affectieve pact waarop de relatie van het paar is gebaseerd, en wordt als een ernstige fout beschouwd; beschuldigd van verraad, ontrouw, bedrog en zelfs vernedering. Het tegenovergestelde van ontrouw is trouw.
Ontrouw is een culturele conventie die is vastgesteld op basis van een reeks waarden en overtuigingen die bepalen wat in een samenleving als "ontrouw" wordt beschouwd, en die zelfs kan variëren, afhankelijk van of de persoon die het doet een man of een vrouw is. vrouw.
In de Westerse cultuur, over het algemeen beheerst door een joods-christelijk waardenstelsel, het gedrag van monogaam, waarbuiten een fout zou worden gemaakt door ontrouw.
Aan oosterse culturenEchter, net als de islamitische of sommige Afrikaanse culturen, is polygamie voor mannen toegestaan, zodat het hebben van meerdere vrouwen wordt erkend door de samenleving en instemming van de andere vrouwen.
Hoe dan ook, in onze cultuur ontrouw wordt beschouwd als een gebrek aan de fundamenten van de liefde of echtelijke relatie. Er wordt aangenomen dat het de instelling van het gezin schendt, en het is een openlijk verworpen feit, en daarom wordt altijd geprobeerd om ontrouw geheim te houden.
Ontrouw kan in principe op twee manieren voorkomen:
- Seksuele ontrouw, die is gebaseerd op fysieke aantrekkingskracht en geslachtsgemeenschap, en
- Emotionele ontrouw, waar gevoelens in het spel zijn, maar seksueel contact niet noodzakelijkerwijs plaatsvindt.
De oorzaken van ontrouw ze zijn gevarieerd. Ze kunnen te maken hebben met seksuele ontevredenheid, verveling, behoefte om nieuwe emoties te ervaren, zoeken naar nieuwigheid, narcisme, wraak, verliefdheid, emotionele ontevredenheid, communicatieproblemen met de partner, in reactie op een crisis, etc.
Ontrouw is een van de belangrijkste oorzaken van echtscheiding in onze hedendaagse samenlevingen. Het kan verwoestende emotionele en psychologische gevolgen hebben voor de betrokkenen, vooral degenen die het slachtoffer zijn geworden van bedrog.
Er moet ook worden opgemerkt dat ontrouw op verschillende gebieden van het leven kan voorkomen, niet alleen in de liefde, maar ook in de morele toewijding die wordt beleden tegenover een religieus geloof, zoals het katholicisme of de islam.
Ontrouw volgens de Bijbel
Ontrouw, in de Bijbel bekend als overspel, is die daad waarbij een man of een vrouw relaties heeft met een andere persoon dan degene met wie ze getrouwd zijn.
De Bijbel presenteert het als een schandelijke daad, die iemand dwingt zich te verbergen: "Het oog van de overspeler wacht op het vallen van de avond en zegt: 'Geen oog zal mij zien en zijn gezicht verbergt'" (baan, 24: 15).
De Bijbel veroordeelt ontrouw wanneer in Levitisch (18:20-22) zegt uitdrukkelijk dat slapen met iemand anders dan je partner een gruwel is in de ogen van God.
En hij waarschuwt voor de straf die aan de overspeler wordt opgelegd in de wet die de Heer aan het volk van Israël heeft gegeven: "Want wie ook maar iets van deze gruwelen doet, wie ze bedreven, zal uit het midden van zijn volk worden uitgeroeid (Levitisch, 18: 29)
Ontrouw veronderstelt daarom, vanuit het oogpunt van de christelijke religie, een verbreking van de belofte die voor God is gedaan bij het sluiten van het huwelijk.
