Wat is Porfiriato:
De Porfiriato was een? periode in de politieke geschiedenis van Mexico waarin generaal Porfirio Díaz het land regeerde, tussen 1876 en 1911.
In deze jaren werd relatieve economische en materiële vooruitgang geboekt en werd het land gepacificeerd, zij het ten koste van grote repressie, ongelijkheid en sociale onrechtvaardigheid.
Porfirio Díaz was een zeer prestigieuze soldaat binnen de strijdkrachten en een groot deel van de Mexicaanse politieke kringen. Hij had een prominente deelname tijdens de Oorlog van de Hervorming en en een leidende rol in de Franse Interventie.
Díaz bereikte het presidentschap van Mexico dankzij een militaire opstand en de triomf van het Plan van Tuxtepec. Hij kwam aan de macht op 28 november 1876 en regeerde, met slechts een onderbreking van vier jaar tussen 1880 en 1884, tot 25 mei 1911, in totaal dertig jaar.
Kenmerken van de porfiriato
De Porfiriato is een periode die werd gekenmerkt, in de economische, voor het brengen van materiële vooruitgang en buitenlands kapitaal naar Mexico, evenals voor investeringen op het gebied van mijnbouw en landbouw, voor het bevorderen van de nationale industrie en voor communicatie met het land via spoor- en telegraaflijnen.
politiek, was het een periode van relatieve stabiliteit, aangezien de pacificatie van het land werd bereikt (de zogenaamde porfirische vrede), dankzij het gebruik van geweld, vervolging en repressie van elke vorm van sociale onvrede, waardoor de kenmerken van een dictatuur worden aangenomen.
Al het bovenstaande werd op zijn beurt vertaald, op sociaal vlak, in grote spanningen binnen de Mexicaanse samenleving, vooral tussen de Porfirische oligarchie (grootgrondbezitters, buitenlanders, industriëlen), ontstond in de schaduw van de generaal en houder van politieke en economische macht, en de werkende massa, de boeren en de inheemse, in het bijzonder mishandeld en uitgebuit tijdens het regime.
Einde van de Porfiriato en de Mexicaanse Revolutie
Aan de Porfiriato kwam in 1911 een einde als gevolg van de verzwakking van zijn politieke en militaire macht en het uitbreken van de Mexicaanse revolutie.
In 1910 streefde Díaz, tachtig jaar oud, nog steeds naar een nieuwe herverkiezing voor het presidentschap van het land. De kandidatuur van Francisco I. Madero onder het motto "effectief kiesrecht, geen herverkiezing" stond hem echter in de weg en Madero werd door de dictator naar de gevangenis gestuurd.
Ondertussen slaagt Madero erin te ontsnappen uit de gevangenis en verkondigt het plan van San Luis, dat onder andere Díaz niet kende als president van de natie en opriep tot rebellie op 20 november 1910, de dag die momenteel wordt gevierd. Dag van de Mexicaanse Revolutie.
Van hun kant voegden Pancho Villa, uit het noorden, en Emiliano Zapata, uit het zuiden, zich bij Madero en bezorgden Díaz aanzienlijke militaire nederlagen.
Dus besloot Díaz, militair en politiek verzwakt, uiteindelijk af te treden als president en verliet Mexico in mei 1911. Op deze manier valt de sluiting van de Porfiriato samen met de sociale beweging die de politieke, sociale en economische structuren van het land radicaal zou veranderen. ook wel de Mexicaanse Revolutie genoemd.
