Wat is Griekse literatuur:
We noemen Griekse literatuur al die geschreven door auteurs van oorsprong uit Griekenland of in de Griekse taal.
Als we het over Griekse literatuur hebben, hebben we het over het algemeen over oude of klassieke Griekse literatuur.
Het is echter belangrijk op te merken dat als we het over Griekse literatuur hebben, we ook kunnen verwijzen naar moderne Griekse literatuur.
Oude Griekse literatuur
Oude Griekse literatuur, ook bekend als klassieke Griekse literatuur, is die van vóór 300 voor Christus. van. In die zin omvat het de oudste teksten in de oude Griekse taal tot de vierde eeuw en de opkomst van het Byzantijnse rijk.
Er zijn drie fundamentele genres in de oude Griekse literatuur: epische poëzie, lyrische poëzie en theater.
Griekse epische poëzie
Het epos was een versified genre in het oude Griekenland. Het waren epische gedichten verdeeld in liederen, zowel de Ilias als de Odyssee, beide auteurschap toegeschreven aan Homer.
de Ilias vertelt het beleg van de ommuurde stad Troje door de Grieken, terwijl de Odyssee vertelt de avonturen van Ulysses, held van de Trojaanse oorlog, tijdens zijn reis terug naar zijn thuisland, Ithaca.
Een ander voorbeeld van epische poëzie is het werk theogonie, gecomponeerd door Hesiodus, waar hij de oorsprong van de kosmos en de afstamming van de goden vertelt.
Auteurs en werken
- Homerus: de Ilias, De Odyssee.
- Hesiodus: theogonie.
Griekse lyrische poëzie
De Griekse lyrische poëzie waarvan we nieuws hebben begint te worden gecultiveerd tussen de 8e en 7e eeuw voor Christus. van C. Het werd gecomponeerd om te worden gereciteerd met de begeleiding van een lier, vandaar de naam.
Lyrische poëzie wordt gekenmerkt door aanpassing aan metrum, ritme en rijm. Het brengt een subjectief standpunt naar oude literaire genres. Het is van haar dat wat we kennen als moderne poëzie ontstaat.
Auteurs
Hellenistische experts uit Alexandrië creëerden een canon van negen Griekse lyrische dichters Ze worden hierna genoemd: Sappho, Alcaeus van Mytilene, Anacreon, Alcmán van Sparta, Íbico, Stesícoro, Simónides de Ceos, Pindar, Baquílides, waaraan we Archilochus, Xenophanes en Solon zouden kunnen toevoegen.
Zie meer over Lyrische Poëzie.
Grieks theater
Griekse dramatische literatuur bestaat uit tragedies en komedies. Het ontstaat in de V eeuw a. van C. uit de Dionysische culten.
Veel van de werken waren geïnspireerd op legendes van goden en helden uit de mythologie en probeerden een louterende reactie bij de kijker teweeg te brengen.
Er zijn twee cycli te onderscheiden: de Trojan, die personages uit de Trojaanse oorlog aanspreekt, en de Thebaanse, waarin Electra, Oedipus of Antigone paraderen.
Auteurs en werken
- Aeschylus: De zeven tegen Thebe, de verzoekers, de oresteia Y Prometheus in ketens.
- Sophocles: Koning Oedipus, Antigone, Ajax, Electra, Philoctetes.
- Euripides: de bacchanten, Medea, Alcestis, de Trojanen, Hippolytus, Helena, Orestes.
- Aristophanes: wolken, De bijen, Lysistrata, de kikkers.
- Griekse tragedie.
- Katharsis.
Kenmerken van de Griekse literatuur
thematisch
De thema's waren vooral geïnspireerd op legendes en historische gebeurtenissen
Helden en goden
De aanwezigheid van de legendarische helden en goden uit de Griekse mythologie was een constante in de werkzaamheden.
Belang van retoriek
Er werd veel belang gehecht aan het gebruik van verheven en overtuigende retoriek.
Balans en proportie
De ideeën van duidelijkheid, maat, eenvoud en proportie waren fundamenteel in de literaire creatie.
geslachten
De fundamentele genres waren epische en lyrische poëzie en drama (komedies en tragedies).
