Wat is pech:
Ongeluk heet de ongunstige lot dat individuen vaak ervaren voor verschillende omstandigheden. Bijvoorbeeld: "Hij had de pech dat hij werd beroofd terwijl hij de winkel verliet met de geschenken."
Er moet aan worden herinnerd dat tegenslagen zich op elk moment voordoen en soms wanneer ze het minst worden verwacht, vaak als gevolg van een reeks fouten of handelingen die op een verkeerde manier zijn ontwikkeld of door omstandigheden buiten de controle van mensen.
Het woord ongeluk komt uit het Latijn tegenslag, en enkele van de synoniemen die voor deze term kunnen worden gebruikt, zijn onder andere: tegenspoed, ongeluk, ellende, rampspoed, ongeluk, rampspoed, ongeluk.
Ongeluk wordt ook vaak gebruikt om aan te geven dat beschaamd is iemand. "Na de scheiding zat hij in het ongeluk", "Zijn gezondheidstoestand heeft een hele reeks tegenslagen overtroffen."
Een ander gebruik van het woord ongeluk is om te verwijzen naar a ongelukkig incident of gebeurtenis, "Na verschillende tegenslagen ging het bedrijf failliet", "Het voetbalteam heeft verschillende tegenslagen gehad sinds ze van coach zijn veranderd", "Het lijkt erop dat het ongeluk me achtervolgt".
Theorie van ongeluk of ongeluk in logica
De theorie van ongeluk heet de taalhandeling dat wordt gegeven door middel van een performatieve verklaring verkeerd gebruikt en het wordt een ongeluk a. Het maakt deel uit van de Theories of Speech Acts, voorgesteld door Jhon Langshaw Austin in 1962.
Aan de andere kant zijn de performatieve emissies die welke noch waar, noch onwaar, noch betekenisloos zijn. Dat wil zeggen, wanneer ze worden uitgegeven, wordt een actie uitgedrukt. Bijvoorbeeld, wanneer twee mensen de straat oplopen en de een zegt tegen de ander: "Neem me niet kwalijk, het spijt me."
Door de regels van de performatieve uitspraken te overtreden, kunnen tegenslagen worden gegenereerd. Een vriend maakt bijvoorbeeld een grapje tegen een ander en verontschuldigt zich: "Oké, mijn excuses", maar met een toon die oprecht is, maar eerder spottend lijkt en vergezeld gaat van gelach.
Het slachtoffer merkt echter duidelijk op dat de bedenker van de grap niet begrijpt hoe ongemakkelijk het was. De uitgevende instelling verontschuldigt zich er alleen voor, maar niet omdat hij oprecht is en vindt dat hij het echt zou moeten doen.
In dit geval wordt een reeks regels overtreden, in principe zegt de uitgevende instelling niet wat hij echt denkt (hij verontschuldigt zich niet oprecht). Dan heeft hij ook geen houding in overeenstemming met wat hij uitdrukt, en het is duidelijk omdat hij zich verontschuldigt, maar met een hele spot jegens de ontvanger.
