Wat is gedragsparadigma:
Het behavioristische paradigma is een formeel organisatieschema waarin wordt aangegeven hoe het gedrag van een organisme kan worden verklaard door verschillende omgevingsfactoren, zonder rekening te hoeven houden met de interne mentale processen.
Er moet aan worden herinnerd dat volgens deze theorie gedrag, zowel bij mensen als bij dieren, waarneembaar, meetbaar en kwantificeerbaar is.
Het behavioristische paradigma ontstond aan het begin van de 20e eeuw, vooral met de theorie die werd voorgesteld en ontwikkeld door Burrhus Frederic Skinner (1904-1989), promotor van het behaviorisme in de jaren 1940 en 1960. Deze trend staat ook bekend als experimentele gedragsanalyse.
Skinner vertrouwde op de stimulus-responspatronen van waarneembaar geconditioneerd gedrag, zonder rekening te houden met mentale processen.
Daarom verschilt Skinner van zijn voorgangers die klassieke conditionering bestudeerden en zich concentreerden op operatief gedrag, degenen die vrijwillig reageren in verschillende omgevingen.
Op deze manier gebruikte Skinner de experimentele methode, inclusief Skinner's box, en stelde vast dat er twee soorten gedrag zijn:
Reactiegedrag, dat is dat onvrijwillige en reflexmatige gedrag, en reageert op verschillende stimuli bij zowel mensen als dieren. Bijvoorbeeld terugdeinzen wanneer er onverwacht een vreemd hard geluid wordt gehoord.
operant gedrag, dat verwijst naar alles wat we doen en dat uitgaat van een reeks stimuli die reacties genereren. Bijvoorbeeld wandelen.
In die zin is het behavioristische paradigma gebaseerd op het feit dat kennis een cumulatieve kopie of weerspiegeling is van de werkelijkheid, die het subject, als een passieve entiteit, kopieert. Daarom zijn er prikkels die dezelfde reactie bij mensen opwekken.
Daarom maakt het behavioristische paradigma grote precisie mogelijk, na voortdurende oefening en herhaling van experimenten die bestaan uit het identificeren van een definitief gedrag als reactie op een stimulus.
Zie ook Behaviorisme.
Gedragsparadigma in het onderwijs
Het behavioristische paradigma in het onderwijs probeert kennis aan studenten te verstrekken via verschillende structuren die de informatie versterken. Dat wil zeggen, het leerproces gaat gepaard met verschillende stimuli en versterkingen om een positieve leerreactie van de student te verkrijgen.
Daarom gaat dit paradigma uit van het idee dat de leraar een planning van doelstellingen en gedragsprogramma's ontwikkelt die door het onderwijs- en leerproces zullen worden ontwikkeld, en die niet mogen worden gewijzigd.
Ook volgens het behavioristische paradigma, de student is een passieve receptor wiens leren kan worden gewijzigd door externe stimuli die buiten school zijn en die uiteenlopende reacties kunnen opleveren.
Aan de andere kant heeft het behavioristische paradigma de leraar in staat gesteld om orde in de klas te scheppen en de aandacht van de leerlingen actief te houden, voornamelijk omdat behavioristen goed gedrag van hen verlangen.
Het behavioristische paradigma is echter aan het herstructureren, veel specialisten vullen het aan met andere aspecten.
Momenteel is er de neo-behaviorisme, die deze theorie probeert te interpreteren vanuit nieuwe benaderingen, waarvoor het van mening is dat het positieve moet worden versterkt boven het negatieve en gebruik moet maken van versterking als motivatie om de gewenste reactie te verkrijgen. Dit komt omdat de leerprocessen moeten worden versterkt om het gewenste gedrag aan te passen.
Kenmerken van het behavioristische paradigma
De belangrijkste kenmerken die het behavioristische paradigma definiëren, worden hieronder weergegeven.
- Het belangrijkste is de reactie die voortkomt uit de stimulus.
- Kennis wordt verkregen door passief gedrag te vertonen zonder kennis of intentie.
- Het is gebaseerd op de experimentele methode en het stimulus-responsmodel.
- Het is gebaseerd op het feit dat het gedrag waarneembaar, meetbaar en kwantificeerbaar is.
- Het is gebaseerd op de empirische, pragmatische en evolutionaire filosofische stroming.
- Leren genereert gedragsveranderingen.
