Wat is tegencultuur:
De term tegencultuur verwijst naar die culturele bewegingen die zich verzetten tegen de dominante of hegemonische cultuur. In de regel worden deze bewegingen direct of indirect geconfronteerd met de gevestigde sociale orde, die bij hen onenigheid, ongemak, frustratie, verontwaardiging of weerstand oproept.
Tegencultuurgroepen verzetten zich tegen dominante sociale waarden door middel van symbolen of publieke acties. In die zin dagen ze de normen uit die in de samenleving zijn vastgesteld met behulp van vele middelen.
Dergelijke bronnen kunnen items omvatten zoals kledingvoorschriften, verbale taal, lichaamstaal, levensstijl, artistieke uitingen en politieke activiteiten, naast vele andere.
De trends zullen afhangen van het type motivatie dat de groepen motiveert, aangezien deze verschillen in hun doelstellingen. Ze hebben echter gemeen de afwijzing van culturele hegemonie en het gevoel van marginalisering in het systeem.
Kan worden herkend twee betekenissen in het gebruik van de term tegencultuur: een historisch besef, waar alle tegenculturele groepen die door de geschiedenis heen herkenbaar zijn een plaats hebben, en een sociologische zin, die verwijst naar de groepen die zich manifesteren van de jaren 60 tot heden met zeer specifieke kenmerken.
Zie ook:
- Cultuur.
- Subcultuur.
- Sociale bewegingen.
Oorsprong van de tegencultuur
De uitdrukking tegencultuur werd bedacht door historicus Theodore Roszak, die in 1968 een boek publiceerde genaamd De geboorte van een tegencultuur. In het boek reflecteert Roszak op de technocratische samenleving en de mechanismen die vervolgens de jeugdsectoren hebben geactiveerd om deze het hoofd te bieden.
Hoewel het duidelijk is dat tegenculturele verschijnselen ouder zijn dan deze term, is het logisch dat deze werd geboren in de context van de veranderingen die halverwege de 20e eeuw plaatsvonden.
Halverwege de twintigste eeuw werd de samenleving een een massa- en consumptiemaatschappij, de nog recente traditionele orde achterlatend. De massale communicatiemiddelen en de culturele industrie Dat bereikte toen hun hoogtepunt, speelde een leidende rol in de herconfiguratie van de samenleving en de manieren van toe-eigening van informatie.
De confronterende omgeving die werd bevorderd door de Koude Oorlog en de oorlog in Vietnam eisten ook hun tol en veroorzaakte grote angst in de sociale omgeving.
Aangezien alles wat de dominante cultuur uitdaagt, tegencultureel, de burgerrechtenbeweging in de VS, de beweging voor vrijheid van meningsuiting, feminisme, milieuactivisme en bevrijding kunnen in de lijst worden opgenomen homo, die in de jaren '60 verschenen of versterkt werden.
Ze worden ook vergezeld door de groepen die in opstand kwamen tegen de heersende orde en andere levensstijlen voorstelden, zoals de hippies, psychedelica en stedelijke stammen. In de jaren zestig was populaire muziek in feite ook een tegencultureel fenomeen.
Sindsdien zijn er naast nieuwe realiteiten ook andere tegenculturele groepen ontstaan. De jaren zeventig, tachtig en negentig hebben ook dergelijke groepen voortgebracht. We kunnen de . noemen punk-, de grunge, en nog veel meer.
Zie ook:
- Stedelijke stammen.
- Psychedelisch.
- Ondergronds.
Controverse over de tegencultuur
Hoewel de tegenculturele bewegingen verschijnen als een reactie en alternatief voor de hegemonische samenleving, zijn sommigen van hen er niet echt in geslaagd om te profiteren van een sociale transformatie.
Voor bepaalde onderzoekers, zoals de Venezolaanse schrijver Luis Britto García, worden tegenculturen gevangengenomen door de heersende orde en getransformeerd in consumentensubculturen, waardoor hun macht onzichtbaar wordt of teniet wordt gedaan en ze onderdeel worden van waar ze zich tegen verzetten.
De commercialisering van tegenculturele symbolen zou hiervan het bewijs zijn, aangezien deze symbolen, beschikbaar op een commercieel dressoir, niet meer uitdrukken dan individuele smaken en oriëntaties, maar de fundamenten van de samenleving niet doen schudden.
