Wat is Egolatria:
Egolatrie bestaat uit de cultus of aanbidding van zichzelf, dat wil zeggen, het bestaat uit de buitensporige bewondering van iemand voor zijn eigen persoon. De term komt uit het Grieks ego, wat betekent 'ik' en latreis, wat 'aanbidding' betekent.
Onder de termen die verband houden met het woord egoïsme kunnen worden genoemd narcisme Y egocentrisme.
Een egoïstische persoon heeft niet alleen een hoog zelfbeeld, maar deze genegenheid is onevenredig en pretentieus, aangezien de persoon zichzelf opvat als onfeilbaar en superieur aan anderen, alsof hij een godheid is. Daarom hopen degenen die egoïsme beoefenen bij anderen dezelfde bewondering te wekken die ze voor hun eigen persoon hebben.
Het is belangrijk om te verduidelijken dat egoïsme niet moet worden verward met een goed gevoel van eigenwaarde. Een van de onderscheidende kenmerken van egoïsme is dat egoïstische mensen zich niet kunnen inleven in de behoeften van anderen.
Zie ook Narcisme.
Egolatrie in de psychologie
De psychologie erkent egoïsme als een persoonlijkheidsprobleem. Wanneer egoïsme extreme niveaus bereikt, krijgt het de klinische naam van: Narcistische persoonlijkheidsstoornis.
Hoewel alle mensen vatbaar zijn voor episodes van egoïsme, is de klinische term alleen van toepassing op degenen die lijden aan chronische symptomen van narcisme.
Verschil tussen egoïsme en egoïsme
Egocentrisme bestaat uit de praktijk om zichzelf als referentiepunt voor alles te stellen, hetzij als verheerlijking van superioriteit, hetzij als slachtoffer. Een egocentrisch persoon kan zichzelf bijvoorbeeld zien als het object van alles
In plaats daarvan is egoïsme specifiek de cultus van de eigen persoon, een voortdurende en overdreven verheerlijking van deugden en verdiensten.
Zie ook: Ególatra.
