Wat is de opstanding van Jezus:
De opstanding van Jezus is de handeling waardoor men gelooft dat Jezus van Nazareth of Jezus Christus drie dagen nadat hij gekruisigd en begraven is, uit de dood tot leven terugkeert. Het is het fundamentele geloof van christenen van waaruit deze religieuze bekentenis zich verspreidde.
Het omvat ook de overtuiging dat Jezus na de opstanding met lichaam en ziel opstijgt in de tegenwoordigheid van de Vader en van daaruit regeert over de hele schepping. Dit laatste geloof staat bekend onder de naam Hemelvaart van de Heer.
Voor gelovigen bevestigt de opstanding de goddelijke oorsprong van Jezus, want binnen het kader van het religieuze denken, opstanding in een kracht die uitsluitend aan God wordt toegeschreven. De daad van de opstanding van Jezus is dus een bewijs van zijn goddelijke natuur en is tegelijkertijd een belofte en hoop voor alle christenen.
Deze gebeurtenis vormt de basis van de viering van Pasen en de Heilige Communie of Eucharistie, waarbij de herdenking van het lijden, sterven en verrijzen van Jezus wordt herdacht. De centrale plaats van de opstanding in het christelijke denken gaf zijn huidige naam aan de zondag in de Latijnse talen. zondag betekent, zoals dit, de dag des Heren.
Bovendien wordt de opstanding van Jezus elk jaar plechtig gevierd in de Goede Week. Het is het hoogtepunt of hoogtepunt van de high Pasen, en wordt herinnerd door twee complementaire rituelen: de missen van "Sábado de Gloria" (om middernacht van zaterdag tot zondag) en "Domingo de Resurrección" (op klaarlichte dag).
Bijbelse bronnen
Het geloof in de opstanding is zowel gebaseerd op oudtestamentische profetieën als op nieuwtestamentische verslagen en getuigenissen, voornamelijk in de canonieke evangeliën en in het boek Handelingen van de apostelen, geschreven door de evangelist Lucas.
Volgens de evangeliën werd Jezus op een vrijdag gekruisigd, onmiddellijk na de viering van het Pascha. Gezien de nabijheid van sabbat, een verplichte rustdag voor de Joden, werd hij onmiddellijk begraven door Jozef van Arimathea, een geheime leerling van Jezus.
De dag na de sabbat was de steen van het graf weggerold en ontbrak het lichaam van Jezus. Degenen die kwamen ontvingen de aankondiging van een engel.
De evangeliën verschillen in de exacte weergave van de feiten. Twee van hen (Marcus en Johannes) zijn het erover eens dat Maria Magdalena de eerste was die de aankondiging van de opstanding ontving, een getuigenis dat de apostelen niet geloofden. De andere twee (Matteüs en Lucas) bevestigen dat zowel Magdalena als Maria, de moeder van Jezus, aanwezig waren. Verder voegt Lukas de passage van de weg naar Emmaüs toe, waarin Jezus zich openbaart aan twee discipelen, die hem herkennen als hij brood breekt.
De feiten worden verteld in de volgende passages:
- Marcus, ch. 16.
- Mattheus, ch. 28.
- Lucas, ch. 24.
- Johannes, ch. twintig.
Het zal in het boek van de Handelingen van de Apostelen zijn waarin de evangelist Lucas de gebeurtenissen na de opstanding vertelt, waardoor de apostelen de getuigenissen van Maria en Maria Magdalena als waar konden beschouwen.
Volgens Lukas is Jezus na zijn opstanding verschillende keren aan de apostelen verschenen om te bevestigen wat er was gebeurd. Volgens het verslag deed Jezus 40 dagen lang met de apostelen in de Bovenzaal, waar hij allerlei wonderbaarlijke tekenen gaf. De ontmoetingen tussen Jezus en de apostelen worden verteld in hoofdstuk 1 van het boek Handelingen.
Zie ook:
- Pasen.
- Hemelvaart.
- opstanding.
