Wat is de zonde wordt gezegd, maar niet de zondaar:
Het populaire gezegde "De zonde wordt gezegd, maar niet de zondaar" is van toepassing wanneer iemand vertelt over een compromitterende episode, dat wil zeggen een slechte daad, maar niet wil of niet geïnteresseerd is in het ontmaskeren van de persoon die het heeft begaan.
In dit geval roept het gezegde de waarde van discretie en ethiek op bij het omgaan met informatie, en gebruikt hiervoor het beeld van de katholieke biecht, waarin het priesters uitdrukkelijk verboden is om degenen die hun zonden belijden te informeren. Hetzelfde principe is van toepassing op beroepen zoals psychologie, geneeskunde en rechten.
De redenen om niet te rapporteren over de persoon die de overtreding heeft begaan of de compromitterende actie heeft begaan, kunnen van geval tot geval verschillen. Het is in elk geval duidelijk dat de persoon die zich op dit gezegde beroept, de voorkeur geeft aan voorzichtigheid en discretie, omdat hij weet dat het niet belangrijk is om de schuldige aan het licht te brengen en ook onaangename gevolgen kan hebben.
Op deze manier wordt aangenomen dat de persoon die de negatieve gebeurtenis vertelt, deze blootlegt om er een les of waardevolle informatie uit te halen voor de luisteraar, dus de naam van de verantwoordelijke persoon is niet relevant. Zo zorgt de verteller ervoor dat hij niet roddelt en alleen blootlegt wat logisch is in de context van het gesprek.
Er zijn verschillende uitspraken die een beroep doen op de noodzaak van voorzichtigheid en discretie, zij het vanuit verschillende perspectieven. Onder hen kunnen we verwijzen naar "In een gesloten mond komen geen vliegen binnen".
- Zonde.
- Wie zich verontschuldigt, beschuldigt zichzelf.
- Praktijkvoorbeelden van beroepsethiek.
