Wat zijn de theologische deugden:
In het christendom worden theologische deugden de reeks waarden en houdingen genoemd die de mens in staat stellen God te benaderen en met hem om te gaan. Het naleven van de theologische deugden stimuleert de beoefening van kardinale deugden, waarvoor ze elkaar aanvullen.
Dit is gebaseerd op de tweede brief van de apostel Petrus: “Met hen heeft (God) ons de grootste en meest waardevolle beloften gegeven, zodat wij door hen deel kunnen hebben aan de goddelijke natuur” (2 Petrus 1, 4).
Vanuit het oogpunt van de christelijke theologie zijn de theologische deugden geïnspireerd door het begrip van de mens door de Heilige Geest, die mensen in staat stelt om te handelen als "kinderen van God".
De theologische deugden werden door Sint-Paulus samengevat in de Ik brief aan de Korinthiërs: “In één woord, er zijn nu drie dingen: de geloof, de hoop en de liefdadigheidMaar de grootste van alles is naastenliefde' (1 Korintiërs 13:13).
Dit zou een van de eerste theologische formuleringen zijn van het grondleggende en bezielende karakter van de theologische deugden in de christelijke ervaring.
Geloof
Geloof is in God geloven en op zijn openbaring vertrouwen. Dit veronderstelt dus de geestelijke openheid die nodig is om de manifestatie van God in het dagelijks leven en in de gemeenschap van gelovigen, dat wil zeggen in de Kerk, te kunnen herkennen.
De Catechismus van de Katholieke Kerk definieert geloof als "de theologische deugd waardoor we in God geloven en in alles wat Hij ons heeft verteld en geopenbaard" (artikel 1814).
Als een daad van vertrouwen in de geopenbaarde waarheid, moedigt het geloof aan tot concrete actie volgens door God geïnspireerde geestelijke principes en motiveert het om het openlijk te belijden, dat wil zeggen ervan te getuigen en het te verspreiden.
Hoop
Geloof geeft hoop. Hoop is de zelfverzekerde verwachting van de vervulling van een bepaalde horizon die in het geval van de christelijke theologie verwijst naar de vervulling van de beloften van Jezus: het koninkrijk van de hemel en het eeuwige leven, volgens welke de christen zich geestelijk gedraagt.
De Catechismus van de Katholieke Kerk hij stelt dat hoop "overeenkomt met het verlangen naar geluk dat door God in het hart van ieder mens is geplaatst" (artikel 1818).
Hoop, bezield door geloof, stelt mensen in staat zich te committeren aan de veranderingen die nodig zijn om het koninkrijk van God op te bouwen, maar ook om zin in werk te vinden, kracht om moeilijkheden het hoofd te bieden en geduld om te wachten.
Liefdadigheid
Liefdadigheid (liefde) is het centrum van het christelijk hart. Daarin komen geloof en hoop ten volle tot uiting en daarom ordent en verwoordt het alle deugden.
Liefdadigheid (liefde) wordt gedefinieerd als de deugd die mensen in staat stelt God boven alles lief te hebben en, in naam van deze band, hun naaste lief te hebben als zichzelf. De vruchten zijn vreugde, vrede en barmhartigheid.
Dit komt overeen met het fundamentele gebod dat Jezus aan zijn apostelen meedeelt: “Ik geef jullie een nieuw gebod: heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb liefgehad, heb elkaar lief” (Johannes 13:34).
Voor de apostel Sint-Paulus is naastenliefde de belangrijkste van de theologische deugden, zoals blijkt uit het volgende vers: "Zelfs als ik al mijn goederen uitdeel om de armen te voeden en mijn lichaam aan de vlammen geef, als ik niet heb liefde Het is van geen enkel nut voor mij "(1 Korintiërs 13, 3).
- Liefdadigheid.
- Genade.
