Wat is CRISPR:
Het wordt genoemd als CRISPR-vleugel DNA-sequentie in bacteriën, die wordt verkregen uit de virussen waarmee ze zijn aangevallen. Op deze manier, bacteriën kunnen in de toekomst het DNA van dat virus detecteren en vernietigen, en dienen als een bacterieel afweersysteem.
Dit wordt ook wel de CRISPR / Cas9-technologieDit laatste acroniem verwijst naar een reeks nuclease-eiwitten.
Het acroniem CRISPR is afgeleid van de woorden in het Engels Geclusterde, regelmatig op afstand staande korte palindroomherhalingen, die in het Spaans zijn vertaald als "Gegroepeerde en regelmatig tussenruimten korte palindroomherhalingen."
CRISPR / Cas9-technologie Het wordt beschouwd als een moleculair hulpmiddel dat kan worden gebruikt om de genomen van elke cel te corrigeren en te bewerken..
Zijn functie is om de DNA-sequentie op een precieze manier te knippen om deze te wijzigen, hetzij door het afgeknipte gedeelte te verwijderen of door een nieuw DNA in te voegen. In die zin worden genen gemodificeerd.
CRISPR-onderzoeken
Studies over CRISPR ontstonden in 1987, toen een groep wetenschappers ontdekte dat sommige bacteriën zich konden verdedigen tegen virussen.
bestaan bacteriën die enzymen hebben die het genetische materiaal kunnen onderscheiden van zowel bacteriën als virussen, dus uiteindelijk vernietigen ze het DNA van het virus.
Later, tijdens het in kaart brengen van de genomen van verschillende bacteriën, merkten de wetenschappers de herhaling van de sequenties in bacteriën, vooral archaea. Deze sequenties waren palindroom herhalingen, en blijkbaar zonder een specifieke functie.
Genoemde herhalingen werden gescheiden door sequenties genaamd "spacers", die vergelijkbaar waren met die van andere virussen en plasmiden.
Deze herhalingen en afstandhouders werden op hun beurt voorafgegaan door een leiderreeks, die de specialisten eerst "Regularly Grouped Short Repeats" noemden, en later als CRISPR, acroniemen waarmee het momenteel wordt herkend.
Evenzo werd ontdekt dat er zijn enkele genen geassocieerd met CRISPR-sequenties, die kunnen coderen voor nucleasen, en die bekend staan als genen cas. Deze genen worden gekenmerkt door het vermogen om een deel van het virus-DNA te nemen, het te modificeren en op te nemen in de CRISPR-sequenties.
Verschillende virussen kunnen bacteriën binnendringen en verschillende cellulaire componenten controleren. Echter, er zijn bacteriën met een samengesteld afweersysteem door een complex dat een RNA-gebonden Cas-eiwit bevat dat wordt geproduceerd in CRISPR-sequenties.
Dit maakt het mogelijk dat het genetisch materiaal van het virus verwant is aan dit complex en geïnactiveerd wordt, aangezien de Cas-eiwitten het kunnen inbouwen en aanpassen aan de CRISPR-sequenties. Op deze manier kunt u, als u dit virus in de toekomst terugvindt, het deactiveren en sneller en gemakkelijker aanvallen.
Na een aantal jaren van onderzoek is CRISPR een moleculair hulpmiddel geworden met de mogelijkheid om DNA te bewerken. Het is getest in verschillende laboratoriumonderzoeken en wetenschappers geloven dat het een nuttige technologie kan zijn voor de behandeling van verschillende ziekten.
CRISPR-bewerkingsstappen
Het bewerken van een genoom met CRISPR / Cas9 gebeurt in twee fasen. In de eerste fase gids-RNA, dat specifiek is voor een DNA-sequentie, associeert met het Cas9-enzym. Dan werkt Cas9 (het endonuclease-enzym dat de bindingen van nucleïnezuren verbreekt) en knipt het DNA.
In de tweede podium de herstelmechanismen van het geknipte DNA worden geactiveerd. Het kan op twee manieren worden uitgevoerd. Eén mechanisme zal proberen een stuk DNA-keten in de opening te plaatsen die door de snede is achtergelaten, waardoor de oorspronkelijke functie van DNA verloren gaat.
Anderzijds maakt een tweede mechanisme het mogelijk om een specifieke DNA-sequentie vast te maken in de ruimte die de snede in de eerste fase heeft achtergelaten. Deze DNA-sequentie zal door een andere cel worden geleverd en zal tot verschillende veranderingen leiden.
