Wat is Appellate-functie:
De appellatieve of conatieve functie is een soort taalfunctie die wordt gebruikt om de aandacht van een ontvanger te trekken om een reactie van hem te krijgen of om een reactie op te wekken.
Het maakt deel uit van een van de zes functies van taal die door de taalkundige Roman Jackobson zijn geïdentificeerd, samen met de referentiële functie, de phatische functie, de emotionele of expressieve functie, de poëtische functie en de metalinguïstische functie.
Het krijgt de kwalificatie "beroep" in de zin dat de uitgever een beroep doet op een ontvanger, dat wil zeggen dat hij zijn toevlucht neemt tot een persoon die van hem het vermogen verwacht om te reageren of te reageren op een bepaalde situatie of vraag.
Wanneer iemand bijvoorbeeld een ander een vraag stelt waarop hij een antwoord verwacht, spreken we van een appèlfunctie.
De appellate of conatieve functie gebruikt meestal de volgende elementen: de vocatief, de gebiedende wijs en de vragende stemming. De grammaticale vormen van de vragen, de vermaningen, de bevelen, de instructies; dreigementen, petities, etc. zijn aantrekkelijk.
Enkele voorbeelden kunnen zijn: “José, kun je me helpen deze koffer te dragen?”; "Stop of ik schiet!"; "Lees de hele test voordat u antwoordt"; "Ik smeek je om er beter over na te denken", "Wanneer ben je aangekomen?", enz.
Aangezien het doel is om een reactie of reactie uit te lokken, wordt de aantrekkelijke functie uitputtend gebruikt door: massale communicatiemiddelen, vooral in reclame en propaganda. De slogans "Koop paracetamol" of "Stem voor de Nieuwe Wereld-partij" zijn bijvoorbeeld zinnen met een appellatieve functie, die zich houden aan de gebiedende wijs.
- Taalfuncties…
- Media.
