Er zijn twee hoofdtypen van communicatie, afhankelijk van het gebruik (of niet) van taaltekens:
- verbaal
- Non-verbaal
Van daaruit zijn er nieuwe classificaties van soorten communicatie, gebaseerd op verschillende factoren:
- Volgens het aantal deelnemers.
- Afhankelijk van het type reactie.
- Volgens het zintuiglijke kanaal.
- Volgens het type communicatiemedium.
- Volgens de communicatiedoelstelling.
- Volgens zijn bereik.
- Afhankelijk van het type gegevensoverdracht.
Communicatie is het proces van het genereren, verzenden en uitwisselen van berichten tussen een afzender (die het bericht genereert en verzendt) en een ontvanger (die het bericht interpreteert en erop reageert). Het is een complex proces, daarom zijn er zoveel classificaties op basis van meerdere variabelen zoals hieronder vermeld.
Volgens het gebruik van taaltekens
Een taalkundig teken is een eenheid die bestaat uit een concept of betekenis en een gesproken of geschreven woord, de betekenaar genoemd. Als we een witachtige opeenhoping in de lucht zien, weten we dat het een wolk is (betekenis) en dat deze in het Spaans is samengesteld uit de letters n, u, b en e (significant).
Het vermogen om taalkundige tekens te gebruiken is uniek voor mensen. Afhankelijk van het al dan niet aanwezig zijn in onze communicatie, kan dit van twee soorten zijn:
1 Verbale communicatie
Mondelinge communicatie is een vorm van communicatie die het gebruik van linguïstische tekens vereist, zoals het geschreven woord (spelling) of het gesproken woord (fonemen), zodat het kan worden uitgevoerd.
Dit is de belangrijkste vorm van communicatie omdat het de uitvoering van cognitieve processen (denken) vereist en dit is iets dat alleen mensen kunnen doen.
Mondelinge communicatie wordt op zijn beurt ingedeeld in twee soorten:
Mondelinge communicatie: omvat het gebruik van spraak. Dit vereist niet alleen fysiek en cognitief vermogen om betekenisvolle woorden te maken en te communiceren, maar ook een gemeenschappelijke code. In dit geval is de code de taal of taal, een systeem van taalkundige tekens dat een groep mensen gemeen heeft.
Een voorbeeld van mondelinge communicatie is een gesprek tussen twee mensen die dezelfde taal spreken.
Geschreven communicatie: vereist het gebruik van een geschreven code. In dit geval is de code de spelling of tekens die we gebruiken om de woorden weer te geven. Deze tekens moeten deel uitmaken van een gemeenschappelijk systeem, het alfabet genaamd, dat op zijn beurt een reeks grammaticale regels is die het gebruik ervan regelen, zoals accentueringsregels.
Een voorbeeld van schriftelijke communicatie is een in het Spaans geschreven tekstbericht aan een ontvanger die ook dezelfde taal spreekt.
Bij mondelinge communicatie is het van groot belang dat zender en ontvanger de mondelinge (taal) of schriftelijke (alfabet) code delen waarin het bericht wordt verzonden. Anders kan het niet worden geïnterpreteerd of beantwoord door de ontvanger, wat het falen van het communicatieproces betekent.
2. Non-verbale communicatie
Het is elk proces van informatie-uitwisseling waarbij het gebruik van woorden, mondeling of schriftelijk, niet nodig is. Het is onderverdeeld in drie soorten:
- Kinesische non-verbale communicatie: verwijst naar het gebruik van lichaamstaal. Bijvoorbeeld gebaren en blikken.
- Proxemische non-verbale communicatie: het heeft te maken met de afstand tussen de ene persoon en de andere, die varieert naargelang de omstandigheden en de cultuur. In Latijns-Amerika is het bijvoorbeeld normaal dat mensen heel dichtbij zijn, maar in Angelsaksische landen kan dit worden geïnterpreteerd als agressie.
- Non-verbale paralinguïstische communicatie: verwijst naar de uitdrukking van geluiden zonder woorden. Bijvoorbeeld een kreet van euforie, een geeuw, veranderingen in de toon van de stem, enz.
Volgens het aantal deelnemers
Afhankelijk van het aantal mensen dat deel uitmaakt van de berichtenuitwisseling, kan de communicatie zijn:
3.Individuele communicatie
Het betekent dat communicatie plaatsvindt van het ene individu naar het andere. Een van hen verzendt het bericht (afzender) en de ander ontvangt het (ontvanger). Eventueel kunnen deze rollen eventueel worden verwisseld.
Bijvoorbeeld in een gesprek:
-Emitter: Hallo, hoe gaat het?
- Ontvanger: Ik ben in orde.
-Emitter: vertel me, hoe gaat het met je?
-Ontvanger: beter dan ooit. Ik heb een nieuwe baan!
4. Collectieve communicatie
Het is een vorm van communicatie die wordt gegenereerd wanneer er meer dan twee mensen berichten uitwisselen.
Een voorbeeld van collectieve communicatie is een werkoverleg waarbij alle deelnemers ideeën uitwisselen.
5. Intra-collectieve communicatie
Het is wanneer een groep mensen die communiceren tot dezelfde groep behoort.
Een voorbeeld van collectieve communicatie is wanneer een groep studenten samenkomt om een groepsopdracht te bespreken.
6. Inter-collectieve communicatie
Dit zijn uitwisselingen van berichten tussen verschillende groepen.
In een bedrijf komt het Finance-team bijvoorbeeld samen met het Human Resources-team om bepaalde bedrijfsbeslissingen te bespreken.
7. Massacommunicatie
Het is wanneer een enkele emittent (die een individu kan zijn of een groep die optreedt als een enkele emittent) een groep mensen aanspreekt die als ontvangers optreden.
In een concert zou bijvoorbeeld een solozanger of een band de zenders zijn en het publiek de ontvanger.
Volgens het type reactie
De uitwisseling van berichten in het communicatieproces kan in realtime worden uitgevoerd of niet. Op basis daarvan kan communicatie zijn:
8.Synchrone communicatie
De uitwisseling van informatie gebeurt in realtime, dat wil zeggen onmiddellijk.
Bijvoorbeeld een videogesprek, een gesprek.
9. Asynchrone communicatie
De uitwisseling van informatie gebeurt niet in realtime. Daarom zal de afzender van het bericht enige tijd moeten wachten om een antwoord te ontvangen, indien nodig.
Bijvoorbeeld, een e-mail het wordt direct verzonden, maar er wordt niet altijd direct op gereageerd.
Volgens het zintuiglijke kanaal
Afhankelijk van welk zintuig de informatie, die het zenuwstelsel bereikt in de vorm van een stimulus, waarneemt, kan communicatie zijn:
10.Touch communicatie
Het gaat om de tastzin om volumes en texturen waar te nemen die informatie verstrekken aan de ontvanger.
Bijvoorbeeld de manier van braille lezen en schrijven, waarmee mensen met een visuele beperking kunnen communiceren.
11 olfactorische communicatie
Communicatie komt tot stand door geur.
Een veelvoorkomend voorbeeld is dat we vaak kunnen detecteren of een voedsel in slechte staat is, alleen door de geur die het afgeeft.
12. Visuele communicatie
Informatie wordt waargenomen via het gezichtsvermogen
Een veelvoorkomend voorbeeld is dat mensen in de meeste gevallen geen foto nodig hebben om aan ons te worden beschreven om de boodschap die ze overbrengen te begrijpen.
13. Smaakcommunicatie
Informatie wordt waargenomen door middel van smaak.
Bijvoorbeeld als we iets gaan drinken of eten.
14 Auditieve communicatie
Informatie wordt waargenomen via het gehoor.
Bijvoorbeeld mondelinge communicatie en muziek.
Volgens het type communicatiemedium
De media zijn instrumenten die het mogelijk maken om berichten naar een enorme groep ontvangers te sturen. Afhankelijk van het medium dat wordt gebruikt om een bericht te delen, kan communicatie:
15. Digitale communicatie
Het verwijst naar het type communicatie dat tot stand wordt gebracht via kanalen die digitale technologie gebruiken. In dit geval wordt de informatie via internet verspreid.
Bijvoorbeeld een webpagina, e-mail, sociale netwerken.
16.Televisiecommunicatie
In dit geval is het kanaal of instrument om het bericht te verzenden televisie. Daar zendt de zender (in dit geval de programmering van elk van de kanalen) een bericht uit dat de ontvanger (de kijker) via een scherm ontvangt.
17. Radiocommunicatie
Communicatie wordt gegenereerd via radio, het kanaal waarlangs het bericht wordt uitgezonden. In dit geval bestaat de zender uit alle radiostations.
18. Telefonische communicatie
Het is het communicatieve proces dat plaatsvindt via de telefoon.
Bijvoorbeeld een telefoontje of een bericht.
19. Cinematografische communicatie
Het gebruikt de bioscoop als middel om een boodschap over te brengen, die op zijn beurt vervat zit in de film, video of audiovisueel materiaal dat je met de ontvanger wilt delen.
Volgens de communicatiedoelstelling:
Rekening houdend met het te bereiken doel met het uitzenden van het bericht, kan de communicatie zijn:
20. Journalistieke communicatie
Gebruik de media om berichten met een informatief doel af te leveren.
Bijvoorbeeld nieuwsuitzendingen op televisie of lokale nieuwswebsites.
21. Reclamecommunicatie
Het is een vorm van communicatie die wordt gebruikt om een product of dienst bekend te maken, in het algemeen om de verkoop ervan te stimuleren.
Bijvoorbeeld wanneer we een advertentie zien op een YouTube-video van een erkend merk.
22. Educatieve communicatie
Het is het overbrengen van een boodschap met een educatief doel. Het doel, in dit geval, is om iets te leren.
Het meest voorkomende voorbeeld is dat van een leraar die een klas lesgeeft. Een YouTube-tutorial waarin wordt uitgelegd hoe je een specifiek probleem kunt oplossen, is ook een vorm van educatieve communicatie.
23. Politieke communicatie
Het is een vorm van communicatie die tot doel heeft de publieke opinie in een politieke context te beïnvloeden.
Een voorbeeld van politieke communicatie zijn de strategieën die worden gebruikt in verkiezingscampagnes. Denk aan het kiezen van bepaalde kleuren in de kledingkast, het uitzenden van een eerder uitgewerkte toespraak of het creëren van iconische beelden, zoals de politicus die de baby vasthoudt of een oudere persoon op het voorhoofd kust.
Het doel is in dit geval om een positieve impact te hebben op de kiezers.
24. Organisatorische communicatie
Het verwijst naar de communicatie die door organisaties wordt beheerd. Deze kunnen een intern doel hebben, zoals communicatie tussen het bedrijf en personeel, of een extern doel, zoals communicatie tussen het bedrijf en zijn consumenten, de media, zijn leveranciers, enz.
Binnen organisatiecommunicatie zijn er verschillende categorieën:
- 25. Tweerichtingscommunicatie: communicatie vindt plaats tussen een groep mensen in de organisatie en iedereen wordt geacht actief deel te nemen. Bijvoorbeeld een e-mail met het verzoek om een reactie van alle betrokkenen.
- 26. Eenrichtingscommunicatie: communicatie wordt beheerd door een afzender en er wordt geen reactie verwacht van de ontvanger. Bijvoorbeeld bij het versturen van een opzegbrief.
- 27. Opwaartse communicatie: communicatie wordt uitgevoerd vanuit een machtspositie naar de lagere rangen. Bijvoorbeeld wanneer een baas een vergadering belt.
- 28. Neerwaartse communicatie: communicatie wordt beheerd door medewerkers van het bedrijf, die hun boodschap aan hun superieuren richten. Bijvoorbeeld een oproep tot een vakbond met de eigenaren van het bedrijf.
- 29. Formele communicatie: het communicatieproces is onderworpen aan de naleving van bepaalde regels. De e-mails moeten bijvoorbeeld een begroeting bevatten, de grafische identiteit van het bedrijf, het gebruik van bepaalde woordenschat, enz.
- 30. Informele communicatie: de communicatie is niet onderworpen aan een bepaalde regel. Bijvoorbeeld e-mails of directe berichten tussen collega's.
Volgens de verspreiding ervan:
Wanneer een zender en een ontvanger deelnemen aan een communicatief proces, is het niet altijd nodig of wenselijk dat de boodschap wordt verspreid onder nieuwe ontvangers. In dit geval kan de communicatie zijn:
31.Privé communicatie
Het communicatieve proces wordt onderhouden tussen de zender en de ontvanger. Bijvoorbeeld een telefoongesprek tussen twee mensen.
32. Publieke communicatie
De verzending van het bericht kan of moet nieuwe ontvangers omvatten. Bijvoorbeeld het verspreiden van een nieuwsbericht van nationaal belang.
Afhankelijk van het type gegevensoverdracht
In de wereld van telecommunicatie zijn er verschillende soorten computercommunicatie:
33. Datacommunicatie simplex
Het is een vorm van computercommunicatie waarbij de gegevens (het bericht) in één richting worden verzonden. Dat wil zeggen, er wordt niet verwacht dat er een antwoord zal zijn of feedback door de ontvanger. Een voorbeeld is televisie of radio, die alleen berichten uitzendt, maar het is niet mogelijk om met die inhoud te communiceren.
34. Datacommunicatie half duplex
In dit geval vindt het communicatieproces bidirectioneel plaats, in een uitwisseling van berichten tussen de zender en de ontvanger. De ontvanger moet echter wachten tot de gegevens zijn verzonden om te kunnen reageren, omdat het proces niet tegelijkertijd kan plaatsvinden.
Bijvoorbeeld, bij gebruik van walkie talkie, verzendt de afzender zijn bericht en moet hij wachten tot de ontvanger het ontvangt om de communicatie voort te zetten.
35. Datacommunicatie duplex
Het is een datatransmissiesysteem dat gebruikmaakt van twee simplex-systemen, waardoor de communicatie bidirectioneel en gelijktijdig kan zijn.
Een voorbeeld van een duplexsysteem zijn videogesprekken.
36. Seriële datacommunicatie
Bij seriële datatransmissie moet de informatie in kleinere stukjes worden gefragmenteerd, die een voor een worden verzonden totdat het datapakket is voltooid.
Een voorbeeld van dit type communicatie is morsecode.
Dit vind je misschien ook leuk:
- Communicatie.
- Communicatie elementen.
- Verbale communicatie.
- Non-verbale communicatie.
- Media.
